Brief aan Vince | 4 maanden

Liefste zoontje, liefste Vinceke, liefste prinske,

Vorig jaar rond deze tijd was het bijna zover. Dan ontdekten we dat we zwanger waren! Ik voelde me al niet zo goed en uiteindelijk kwamen we te weten waarom! 15 weken geleden is het mooiste geschenk dat je in je leven kunt krijgen geboren, nl. jij! Ze zeggen dat een kind je leven helemaal veranderd. Wel, ze hebben gelijk! Oké, je slaapt weinig, hebt meer zorgen en soms wil je eens even de deur achter je toe trekken, héééél erg hard roepen , om dan rustig weer binnen te komen en opnieuw te beginnen. Maar wat je krijgt maakt je zoveel rijker. Op slag word je een stuk volwassener en minder egoïstisch (en nog veel meer). De liefde die je voelt is onbeschrijflijk en de eerste dagen denk je echt: hebben wij dat gedaan? Wij hebben een kindje! Dat is van ons…

Vince, de eerste weken waren echt overweldigend. We wisten niet goed of we alles wel goed deden. Je weende ook veel, had krampjes en je buikje was zo opgezwollen. Ik heb enkele weken een koemelkeiwitdieet gedaan, maar dat was het probleem niet. Het probleem was eigenlijk geen probleem maar iets heel logisch. Je babydarmpjes moesten alles nog gewoon worden. Nu weten we dat. Na enkele weekjes werden die krampen minder en nu heb je er precies niet veel last meer van. Je bent een vrolijke jongen en lacht naar iedereen (zoals de mama hihi) , ik hoop dat je ook voor iedereen lief gaat zijn als je groter wordt. Er zijn al genoeg grumphy mensen in de wereld!

Oh wat zie ik je graag. Mijn hart smelt als je lacht naar ons. Als je kirt en ons om je vinger windt alsof het niets is. De geluidjes die je maakt als je wil praten tegen ons. Je bent dan een heel verhaal aan het vertellen. De manier waarop je (nu is het nog schattig) kaka doet… Je gezichtje is zoooo grappig! De belletjes die je blaast. Je dikke lipjes net zoals je papa. Je haartjes die soms spierwit lijken en soms zelfs een rossige schijn hebben (mama…). Kortom, jij helemaal bent fantastisch. Vrolijk, lief…  Als je huilt dan krijs je en mensen denken dan altijd dat er iets heel ergs moet gebeurd zijn. Dat is iets minder leuk voor mama en papa , maar dat nemen we er bij!

Ik kijk al uit naar je eerste hapje binnenkort. Wie of wat gaat er het meeste volhangen?

 

Veel liefs,

mama