Spreek jij iemand anders zijn kind aan op zijn gedrag !?

Soms zie je wel eens een kind iets doen dat niet mag. Misschien is het beroepsmisvorming, maar ik zeg er altijd iets van tegen het betreffende kind als er geen ouders in de buurt zijn. Moesten ze er nu wel naast staan dan zou ik het ook doen maar dan zou ik vooral denken dat de ouders dit wel zouden opmerken. Maar goed. Ik vraag me wel eens af of anderen dezelfde mening delen of net niet. Lijkt me best interessant. Spreken jullie een kind wel eens aan op hun gedrag?

 

Vandaag waren we in de Melkerij, Peerdsbos. Vince was een putje aan het graven samen met opa met zijn pondertjes. Ik ging even een kijkje nemen en toen ik aan het genieten was van het leuke tafereel van Vince en opa die samen speelden kwam er plots een jongetje (ik denk dat hij 5 jaar was ofzo) net naast het putje gelopen zodat dit terug volliep. Ik dacht dat dit per ongeluk was en zei tegen opa: “Oh zie nu, nu is zijn potje dicht.’ Waarop opa zei: “Dat doet hij al de hele tijd”. Mijn vader en Vince zijn twee dezelfden: die laten zich doen… (ik was vroeger ook zo) Nou dan gaat mijn haar rechtstaan en word ik een stekelvarken. Kom niet aan mijn familie hahaha. Dat gedrag kan ik niet verdragen, van niemand, ook niet van mijn eigen zoon. Ik besloot het maar zo te laten, een  beetje in mezelf te grommen en ging aan de andere kant voor het putje staan zodat de jongen dit niet meer kon doen. Het jongetje zag dit en wandelde naar ons en stampte tegen het zand richting ons allemaal. Ik zei kordaat maar vriendelijk tegen de jongen: “Dit gaan we niet doen!” Ik hoorde een meisje iets zeggen maar hoorde het niet goed. Iets over ‘die mevrouw…’. Ik vroeg aan het meisje of het haar broertje  was en ze zei dat het haar neefje was. Ik vroeg haar of ze mee een oogje in het zeil kon houden want dat haar neefje niet zo lief deed. Toen ik me omdraaide hoorde ik haar zeggen: ‘Doe maar… komaan…ga het zeggen tegen mama en papa’ Ik draaide me om en ze gaf me een vuile blik waarop ze zei: “Wa?”.  (Ik had zin om te zeggen: ten eerste is het wablief en ten tweede…)

Het meisje was amper 10 volgens mij, het jongetje amper 5…Ik schrik altijd van zulke reacties. Grote mensen hebben vaak geen effect meer op kinderen. Het lijkt wel of alle respect verdwenen is. Goed wetende dat de mensen van tegenwoordig nogal snel reageren hiel ik me klaar om de betreffende ouders tegen te komen omdat ik dacht dat de kinderen hun beklag wel zouden gaan doen. Ik zag ze richting hun ouders lopen. Maar ze kwamen niet. Misschien vonden ze wel dat ik gelijk had… Misschien net niet, of hebben ze kinderen toch niets gezegd. Ik zal het niet weten.

Maar goed, ik zou dus wel eens willen weten van jullie of jullie het kind ook zouden aanspreken of dat jullie zouden appreciëren moest iemand jullie kind een zetje geven (weliswaar op een heel vriendelijke manier). Ik zou het wél graag hebben dat anderen mijn kind op een nette manier aanspreken. Ik heb daar ook absoluut geen problemen mee. Niet als dit op een onacceptabele manier gebeurt natuurlijk. Spreken jullie wel eens een kind aan? Ik doe dat wel. Misschien is dat omdat ik leerkracht ben, ik weet het niet. Maar sommige kinderen zijn zo onbeleefd. Dat zou ik nou nooit gedurfd hebben als kind. Zelfs nu niet. Ik hoop dat Vince altijd beleefd zal zijn. En Lex ook natuurlijk.

 

Wat is jullie mening? Spreken jullie een ander kind wel eens aan op hun (slecht) gedrag? 

XOXO Nathalie