Een derde onderwerp van de boostyourpositivity challenge van Activia is : my body and me. What about the body dus. Ja wat nou met mijn lichaam? Mijn vaste lezers zullen alvast mijn verleden al wel kennen.
Sportief
In mijn tienerjaren was er absoluut niets mis met mijn lichaam, integendeel. Ik sportte veel, was afgetraind en moest niet teveel letten op mijn gewicht. Het was iets waar ik best trots op was. Tot je je op een bepaald ogenblik, wanneer je wat meer vrouw begint te worden, toch gaat beginnen letten op de cijfertjes op de weegschaal en op de fotomodellen die in de boekjes staan. Daar ging het mis.
Eetstoornis
Hoe, wat en waarom kan je in mijn vorige blogs lezen, ik heb absoluut geen zin om jullie te vervelen met steeds dezelfde zielige verhalen. Indien je het nog niet gelezen hebt en toch wil weten wat er was kan je deze blogjes opnieuw lezen.
Een eetprobleem verwoestte mijn sportcarrière
The aftermath
Na mijn eetstoornis ben ik nooit meer tevreden geweest over mijn lichaam. Onterecht hoor want ik kan onmogelijk zeggen dat ik overgewicht heb. Ik kan er gewoonweg niets aan doen dat ik me zo voel. Onzeker zal ik eeuwig blijven hoeveel mensen ook zeggen dat ik niet onzeker moet zijn. En mensen die wel overgewicht hebben gaan me haten om wat ik allemaal zeg waarschijnlijk. Ik heb het altijd moeilijk in een restaurant, ik schommel altijd in gewicht en zal altijd worstelen met mijn zelfbeeld. Zeker naarmate ik ouder word. Sorry.
Het moederschap
Eigenlijk lieg ik een beetje. Ik ben nog wel tevreden geweest over mijn lichaam… Enkele maanden na mijn zwangerschap was ik erg mager geworden. Door de borstvoeding denk ik. Ik woog ook minder dan voor mijn zwangerschap. Toen voelde ik me enorm goed. Naarmate ik ontzwangerde (?) werd ik terug wat voller en ging mijn zelfbeeld weer naar beneden. Ik ben ook gestopt met sporten dus ik moet best uitkijken nu. De week New York was heel goed voor mijn conditie. Ik heb kilometers gestapt en voelde me heel goed in mijn vel. Eigenlijk is dit dus een boodschap: terug meer bewegen! Misschien moet ik maar gaan lopen, al is het een half uurtje per dag… of om de twee dagen …ofzo… Zucht.
Algemeen
Ik ben niet echt ontevreden maar ook niet tevreden, maar hey, wie is dat wel? Vrouwen moeten altijd iets hebben om over te zeuren. Niet waar?
Ben jij tevreden met je lichaam?
XOXO Nathalie
2 Comments
Sabrina
28 november 2015 at 08:37Als ik niet in de spiegel kijk ben ik best tevreden 🙂 ik negeer de spiegel gewoon zo vaak mogelijk
Sonja
29 november 2015 at 14:24Jij met je prachtige lichaam en uitstraling. Zo niet verwacht. Hopelijk ga je je lichaam weer waarderen, want uit dat -slanke!- lijf is wel mooi een prachtige jongen gekomen. Maar ik herken het wel. Van een strakke buik naar nu lovehandles en minder taille. Hoeveel ik ook sport, het gaat er niet meer af. Terug naar de “leren accepteren” fase. (En dat is best lastig!). We can do this!