Brief aan Lex | 15 maanden

Lieve Lex,

Jij bent een grote deugniet weet jij dat? Je wéét zo goed waarmee je bezig bent. Je draait iedereen rond je vinger Met je deugnietengezichtje. Je weet goed genoeg dat je soms dingen doet die niet mogen maar waar je mee wegkomt omdat je zo verdomd cute bent. Tegenwoordig begin je te bijten en dat vind je nog grappig ook. Je schatert het dan uit van het lachen. Iemand vertelde me dat het uit liefde is. We zullen dat maar aannemen zeker? Het woordje ‘nee’ van papa en mama is ook hilarisch blijkbaar. Hmmm…

Traantjes à volenté wanneer je van mama en papa gescheiden wordt. Behalve wanneer Miche er is. Je bent  fan van je onthaalmoeder. Maar goed ook. We zetten je altijd met een gerust hart af bij Miche en Wilma. Ze zijn twee uit de duizend. Met Vince hadden we ook twee leuke onthaalmoeders en we zijn blij dat jij dat ook mag ervaren. Miche krijgt heel veel liefde van je denk ik! Wilma ook hoor maar je hebt een dikke boon voor Miche.

Je begint je broer af en toe te plagen. Oh my… je bent écht geen baby meer. Snik. Alhoewel je op je schattigst bent.  Je kan al twee maanden stappen en dat is zo schattig om te zien. Af en toe nog een beetje alsof je dronken bent maar elke dag betert het. Praten dat is voor later denk ik 😉 Helemaal het omgekeerde van je broer. Hahaha. Hoe kinderen toch zo hetzelfde en tegelijk verschillend kunnen zijn.

Maar bazeke, je ziet ook af en wij ook. Al 15 maanden slaap je niet door, heb je last van je oortjes en ben je ziek. Wat is dat toch met jou? We vinden het enorm lastig voor jou (vooral). We lopen van dokter naar dokter maar niemand die echt weet wat er scheelt. Het is soms verbazingwekkend hoe vrolijk jij overdag bent. Medicatie nemen is niets nieuws meer voor jou. Je neemt het bijna zelf. Doet je mondje gewillig open voor de zoveelste siroop en laat je neusje gewillig spoelen. En nee, ik vind dit absoluut niet leuk. Dat is alles behalve normaal hé…

Je begint enkele woordjes op te pikken. Nu je vlotjes kan stappen heb je er waarschijnlijk wat meer tijd voor. Vooral op de kinderboerderij! Kip, paard, plant (maar dan op jouw manier…) en natuurlijk mama en papa en aap. Voor de rest is het gebrabbel maar je maakt wel duidelijk wat je wil op jouw manier. Dat kan je nu al heel goed. Plus die blik erbij ;-))

Eten… jij eet niet jij… vreet. Man, wat kan jij bergen voedsel verorberen. Vooral vleesje natuurlijk. Helemaal jouw papa en broer. Dat deel heb je niet van je mama hoor. Maar fruitpap is geen voltreffer. Soms, als er publiek is wel en vooral bij de onthaalmoeders. Dan smul je ervan. Thuis draai je je hoofd en kokhals je. Vers, potjes, gestoomd, opgewarmd… alles hebben we al geprobeerd. Yoghurtjes daarentegen geen probleem.

Mannetje, we zien jou graag. Hopelijk wordt het snel beter weer en gaan die bacteriën snel weg!

Liefs

Mama en papa