Liefste Lex,
Vorige week ben je alweer 5 maanden geworden. We merken plots een grote verandering. Je kan van de ene op de andere dag vlot rollen en ligt dan op je buik te spelen. Dat duurt meestal kort want dat geraak je gefrustreerd omdat je nog niet vooruit kan. Dat zal dan ook wel niet zo lang meer duren veronderstel ik. Je wil wel maar je weet nog niet goed hoe. Er is structuur nu, een beetje regelmaat waar ook wij ons hard aan vastklampen want het is wel eens fijn om niet te moeten ‘raden’ wat er is. Je hebt nu blijkbaar ook door dat je liever op je buik slaapt.
Je sliep beter (behalve de afgelopen twee dagen) , eet beter en volgens mij ben je net een sprongetje voorbij. Die lach met dat kuiltje in je wang is om te smelten. Oh, blijf altijd zo veel lachen. Ook al ben je even lastig geweest, ook al heb je niet goed geslapen, wanneer die lach tevoorschijn komt kunnen we het toch niet laten om zelf een lach op ons gezicht te krijgen.
Je wil alles gezien hebben en je vindt alles wat jouw broer doet fascinerend. Zelfs al is hij wat ruwer, steeds komt die lach boven. Ik denk dat jij blij zal zijn als je overal bij kan. Dan kan de ruzie over speelgoed beginnen hahaha. Nou ja, we gaan nog wat genieten van deze periode.
Je bent een gevoelig jongetje, dat heb ik al lang in de gaten. Eigenlijk al vanaf de geboorte. Op alle gebied. Niet enkel emotioneel maar ook lichamelijk. Je krijgt snel uitslag, zeker als het warm is. We kunnen ook niet zomaar elke billenzalf of doekje gebruiken. Zijn er teveel prikkels dan word je (soms) ook lastiger en dan gaat het drinken moeilijk. Maar je houdt alles zo graag in de gaten dus het is dubbel. Je hebt graag veel bekijks maar je wordt er ook zelf onrustig van. Moeilijk haha.
Nou ja, jij en je broer zijn zonder handleiding gekomen, beiden speciaal voor ons en geen ‘gemakkelijke’ baby’s zoals je er soms hebt. Maakt niet uit, wij zijn ook niet de gemakkelijkste mensen. Komt goed, komt allemaal goed. Het belangrijkste is: mama en papa en grote broer houden van je.
XOXO
No Comments