Unicorns & Fairytales
Brieven aan Lex My life Personal

Brief aan Lex | 7 maanden

Lieve kleine Lex,

 

Oh wat word jij groot. Je bent net een ontwikkelingssprong voorbij en we merken een grote verandering. Je bent zo ontzettend alert en wil overal bij betrokken worden. Groot gelijk heb je. We zetten je nu mee aan tafel en dat vind jij heerlijk. Je geniet er duidelijk van. Wanneer mensen naar jou kijken geef je hen jouw grootste glimlach en knipper je met die grote blauwe ogen. Iedereen smelt… Slim, heel slim. Aan tafel bekijk je alles met grote ogen.

Je bent duidelijk een vrolijk bazeke. Heel lief ook en je bent in alles geïnteresseerd. Die schaterlach van jou is geweldig. Kusjes op je buik, in je gezicht, gekke bekken of gewoon, zomaar…. je laat ons allemaal lachen. Zelfs je grote broer lacht mee. Hij vindt het heerlijk om jou te entertainen.

Kruipen lukt nog steeds niet, al doe je wel pogingen tot. Nog eventjes geduld en het zal wel lukken denk ik. Enkele dagen geleden liet je papa helemaal gek worden toen je jezelf opduwde en op je beentjes ging staan in bad. Hij had jou vast maar moest geen moeite doen. Ik denk dat jij héél graag mee zou stappen met Vince. De dagen nadien stond je meerdere keren recht met een klein beetje hulp. Ik hoef je zelfs niet hard vast te houden. Oh my…

Vaste voeding lukt de laatste tijd heel goed. De patatjes gaan goed binnen en meer gecontroleerd. Wanneer het niet snel genoeg gaat dan word je boos. Groot gelijk. Fruitpap daarentegen is nog geen succes. Het is te zeggen…de traditionele fruitpap zijnde appel, banaan, koekje en een beetje vers sinaasappelsap gaat er goed in. We moeten er ook voor zorgen dat je niet téveel honger hebt want dan gaat vaste voeding ook niet. Je wordt gek wanneer je niet snel genoeg eten krijgt.

Eigenlijk ben je een heel aangename baby de laatste week! Ook het slapen overdag lukt al beter dan enkele weken geleden. Toen moesten we de elektrische tandenborstel gebruiken om je stil te krijgen. (I know…. het zoemende geluid maakte hem kalm…) Het duurde soms uren. Enkel ‘s nachts is het nog steeds afzien. We zitten soms midden in de nacht anderhalf uur beneden.

Grijpen naar speeltjes kan je heel goed. Dat heeft broer Vince dan wel gezien. Plots moet hij ook jouw speelgoed even vastgehad hebben. Oh boy, dat wordt nog wat als jij kan kruipen. Je kan zo geïnteresseerd met iets bezig zijn. Oh het is zo leuk om te zien…

Maar laat jij voorlopig nog maar menig hartjes smelten met je hoog aaibaarheidsgehalte. De rest regelen we later wel.

Lieve kusjes

je mama

PS: we love you

You Might Also Like...

No Comments

    Leave a Reply