Brief aan Vince|9 maanden

Liefste ventje,

Wat ben jij al groot geworden! Nog niet zolang geleden zei je je eerste woordje: “papa”. Enkele dagen later zei je ook “mama”.  Afgelopen donderdag, bij de controle op Kind&Gezin doorprikte de dokter even onze ballon waar we mee rondzweefden en zei: “Vele ouders denken dat dit mama en papa is, maar eigenlijk brabbelen ze maar wat klanken hoor.” Nou, BEDANKT!  Anyway, voor ons betekent het wél mama en papa. Nah!

Kruipen doe je nog steeds niet. Je bent enorm vindingrijk want de manieren waarop jij je voortbeweegt zijn best interessant. Af en toe doe je een poging om op je knietjes te gaan zitten maar die pogingen zijn nog van korte duur. Ik denk wel dat het een kwestie van dagen is en dat we je dan overal kunnen gaan volgen…

Je bent een grappig ventje. Als ik zeg: “nee?” dan knik je nee met je hoofd. Té schattig! Sinds twee dagen wil je ook je flesje zelf vastnemen om te drinken. Handig! Je vindt het enorm leuk om dingen zelf te doen, al lukt het nog niet allemaal. Maar dat geeft niet, experimenteer maar!

Blokjes en bekertjes zijn jouw lievelingsspeelgoedjes en je bent ook helemaal fan van ritsen en lintjes aan kledij! Je vindt het leuk dat mama zingt! Dan dans je mee. Op papa’s schouders zitten is heel spannend en dan gier je het uit van plezier! Je kan andere kindjes om je vinger winden bij de onthaalmoeder. Dan komen ze je speelgoed brengen. Ook grote mensen zijn verkocht als ze jouw puppy oogjes zien…

Liefste Vinceke, we zien je graag!

XoXo