Brief aan Vince | 5 maanden

Liefste prinsje, 

Jij bent al 5 maanden in ons leven maar het lijkt alsof het pas gisteren was dat je ter wereld kwam. Wat gaat de tijd ontzettend snel! Ondertussen ben ik al terug aan het werk en ga je al een week naar tante Inge en tante Gitte (je onthaalouders) en je doet het super. Ze vertellen me dat je een vrolijke jongen bent en steeds lacht.  Patatjes gaan ook goed binnen en je hebt al worteltjes gegeten, courgette en bloemkool. Morgen ga je rode biet eten. We zullen je oma en opa maar al verwittigen want anders krijgen we waarschijnlijk telefoon vanuit de spoed omdat je kaka rood ziet. Hihi.

Enkele dagen geleden rolde je plots op je buik. Daarna deed je veel moeite om het nog een keer te doen. Vaak met gefrustreerde uitspattingen omdat het niet lukte. Vandaag rolde je steeds weer op je buik en kon je niet meer terug. Gevolg: gefrustreerd huilen. Maar geduld, binnenkort lukt het wel. Dat trekje heb je van je mama trouwens. Bij mij is het ook alles of niets. Ik wil alles kunnen. Ook heb je je voeten ontdekt. Weer iets nieuws om in je mond te steken. Wat gaat dat verschonen toch leuk worden. Olé!

De eerste verkoudheid is ook een feit en ondertussen hebben we 3 neuspeertjes omdat we ze steeds kwijt raakten… Ondanks al die vervelende snottebellen bleef je de vrolijke jongen die we kennen. Behalve de eerste dag maar toen had je koorts.

Liefste Vince, als ik naar jou kijk dan word ik vrolijk. Om het in de woorden van een meisje in mijn klas te zeggen: dan word ik warm vanbinnen. Je bent een prachtzoontje. Wat ik het leukst aan jou vind is jouw guitige lach en levendige oogjes. Jij kan naar ons kijken met die liefdevolle oogjes en dan smelt je helemaal weg. Ik kijk uit naar al die nieuwe dingen die je deze maand gaat leren. Volgende maand schrijf ik je weer een brief!

 

Veel liefs,

mama