Daar is die sprong weer…

Ja het is weer zover… Een sprong, een groeispurt, geef het beest een naam, maar je wéét gewoon dat ie er is…

Ik stel u voor, zoonlief, 8 maanden, vrolijke jongen, lacht voortdurend en heeft eindelijk een beetje een ritme ‘s nachts. Hij gaat tegen half 8, 8 uur in zijn bedje en krijgt nog een flesje om 23 uur. Als we dat niet geven dan staat hij er gegarandeerd om 2 uur ‘s nachts. Ventje honger… ‘Plop’, fles erin, tuttert alles leeg , laat los, draait zich om en knort lekker verder. Dan slaapt hij toch zo tot 8 uur door. Vaak moet ik hem dan nog wakker maken. “Tijd om naar tante I. en Tante G. te gaan”, zeg ik dan. Dat zijn de onthaalmoeders. Zo zielig dat ik hem dan moet wakker maken. Hij drinkt netjes zijn flesje leeg, lacht weer vrolijk en hupla, daar gaan we dan. Mama mooi op tijd op haar werk en iedereen tevree!

Maar… Sinds enkele dagen hangt hij enorm aan mama en papa. Hij huilt als je een stap van hem wil wegzetten en vraagt écht voortdurend om eten! Patatjes gaan binnen zoals nooit tevoren en je krijgt geen tijd om de lepel te vullen of meneer brult heel de boel bij elkaar! Leuk denk je dan, hij heeft een goede eetlust. Ja, tot hij ineens hélemaal van ritme verandert, na 2 uur huilt en brult en dat allemaal voor… nog een fles. En na twee uur… nog 1! Om 23 uur denk je dan: oké nu zal hij wel genoeg hebben… Nee hoor, om 4 uur ‘s nachts word je midden in een leuke (of minder leuke) droom wakker door meneer die ineens aan het protesteren is. “Eten , ik wil eten! ” Slokop drinkt nog een hele fles op. Natuurlijk heeft meneer dan om 7 uur geen honger meer en ben ik genoodzaakt om een fles naar de onthaalmoeder mee te nemen. Dat is ‘so not done anymore’! Dat is enkel voor baby’s ! 😉

Goed, meneer vraagt wij draaien…. op reserves! Met manlief die met de nachtdienst draait sta ik er alleen voor en in deze drukke periode zo voor de kerstvakantie kan het dan wel eens zijn dat mijn humeur even tot onder het vriespunt daalt. Gisteren lag ik om 19 uur in bed. Maar daar stak baby Vince een stokje voor. Mama, gij zult niet slapen!

Ach, het hoort er allemaal bij… en dit is nog maar het begin!

 

XOXO Nathalie