De sprong voorbij…weeral nieuwe dingen geleerd!

Enkele weken geleden begon er een nieuwe sprong bij Vince. Sinds een dikke week is die gelukkig voorbij.Nu is hij weer een vrolijke, soms ondeugende baby!Ja, ik hou wel vast aan die sprongen van het boek ‘Oei, ik groei!‘. Meestal nemen we het boek even bij de hand als we grote veranderingen opmerken en bekijken eens wat er staat en of we dat kunnen vergelijken met wat Vince doet.

 

Het begon allemaal enkele weken geleden. Vince ging naar de 11 maanden. Eten was plots miserie ,slapen al helemaal en meneer wou enkel slapen als hij eerst in slaap gewiegd werd. Helemaal tegen onze principes maar er was gewoon geen houden aan. Spelen was een ramp, terwijl hij voordien netjes kon spelen, zowel met als zonder ons. Hij zeurde de hele tijd en een luier verversen was hels.

Op die momenten steken de twijfels de kop op: doen we het wel goed? Zouden we iets verkeerd doen? Hebben we een moeilijk kind? Tot de moment dat we dingen gingen uitproberen…

Het eten was een ramp. Huilen, brullen, heen en weer bewegen en eten uitspugen… Tot ik hem zelf een lepel gaf! Plots was het gedaan met brullen en spugen en deed hij mama na. Hij kan de lepel nog niet zelf naar zijn mond brengen maar de schepbewegingen doet hij wel. Ook lazen we nadien in het boek dat dit normaal is: ze ontdekken hun eigen kunnen en willen alles zelf doen! Dus sindsdien krijgt meneer een eigen lepel en mag hij zelf scheppen en ontdekken, ook al hangt de tafel en de grond behoorlijk vol.

Hij krijgt ook zijn eigen bordje als we ‘s avonds aan de eettafel zitten met een boterhammetje. Dat mag hij zelf nemen. Echt schattig om te zien dat hij geniet van alles zelf te doen.

Plots kon hij dingen van de ene op de andere dag. Imiteren kan hij als de beste! Een indiaan nadoen, kusjes geven, giechelen, klappen in de handjes en noem maar op. Zijn interesse voor speelgoed is nu groter en hij kan geconcentreerd met bepaalde dingen bezig zijn. Ook met de (pluche) bal spelen doet hij enorm graag. Hij zwaait met zijn armpjes van plezier en is dolenthousiast. Hij smijt de bal naar ons en wij moeten hem teruggooien. Gaat hij ook een korfballertje worden? Wat hij ook leuk vindt is alles aaien. Ja, ook de bal. Knuffelen!

We dikken nu ook zijn laatste pap in. In de hoop dat hij dan doorslaapt. Het is één keer gelukt maar alle andere nachten werd hij minstens 1 keer wakker voor nog een volledige fles…. Het gaan slapen is ook sinds enkele dagen volledig omgeslagen. Meneer gaat zonder zeuren zijn bedje in en wordt vaak ‘s morgens vrolijk wakker. Vorige nacht ging het iets minder maar volgens mij zit er een tandje te duwen!

Kasten opendoen is nu zijn favoriete bezigheid. In de keuken mag hij dat sowieso niet. We proberen consequent te zijn en hem duidelijk te maken dat het niet mag. Vele ‘nee’s’ en ‘mag niet’… In de woonkamer hebben we in een kast het onderste deel vrijgemaakt en enkele spulletjes van Vince gelegd. Die kast mag hij dan wel opendoen. Natuurlijk maakt hij dan net weer de andere kant open… yay! Potjes in elkaar zetten kan hij al supergoed en doet hij graag. Als iets niet meteen lukt wordt hij wel boos. Rarara, van wie zou hij dat hebben?

Ons ventje wordt groot! Je merkt op korte tijd enorm veel vooruitgang. Het is soms onvoorstelbaar. Binnen 2 weken wordt hij alweer 1 jaar…

x0x0 Nathalie