In deze diary draait het allemaal om teleurstellingen en hoogtepunten. Gelukkig dat er ook nog hoogtepunten waren anders had het een trieste week geweest. Maar goed, daar komen we weer doorheen. 

 

Vince kreeg te kampen met een oorontsteking en mama zelf voelde zich ook niet lekker, dat kon je lezen in de vorige diary. Gelukkig voelden we ons na dat weekend weer wat beter. Maar dat zou niet lang duren. Op donderdag stond ik misselijk op. Zo misselijk dat ik amper kon lesgeven in mijn klas. Ik had de kids al verwittigd dat de juf zich niet lekker voelde en ze konden er allemaal begrip voor opbrengen. Ik rende een aantal keer naar de WC en de derde keer was het prijs. Een hele dag voelde ik me rot en de dag erna ook. Gelukkig duurde het maar twee dagen. Waarschijnlijk een 48uren griepje? Vince kreeg er weer snot bij en zo zijn we weer rond. Sjah…

Woensdag was DE GROTE DAG. We hadden een huis op het oog en woensdag was de zitdag. Het werd openbaar verkocht. Maar laat dat nu net het probleem zijn: er zijn bij zo’n openbare verkoop wel meerdere mensen die het huis willen. In mijn gedachte woonde ik er al. Toen we moesten bieden hadden we eigenlijk best goede hoop. Maar plots begon er een koppel mee te bieden. Later hoorde ik dat ze met ouders, schoonouders, grootouders en aanverwanten 4 dagen op rij waren komen zien. De dure auto’s stonden voor het huis geparkeerd en ze hadden plannen om heel het huis te verbouwen. We grepen er dus naast door rijke mensen en dat was zuur. Iedereen heeft natuurlijk recht op een huis naar keuze maar we hoopten dat dit binnen ons budget kon liggen. Ik was zwaar teleurgesteld en kon niet stoppen met huilen. ‘s avonds stopte ik het weg, ver weg en wou er niet meer aan denken.

Een hoogtepunt is dat Vince nu echt weg is met het stappen. Hij doet niets liever en is zo schattig. Ook heeft hij een enorme sprong vooruit gemaakt. Hij kan echt al veel woordjes. Gisteren zei hij spaghetti. De mensen naast ons in het restaurantje keken met grote ogen. Zo leuk dat hij echt al kan duidelijk maken wat hij wil. In de boekjes lezen vindt hij top. Ook daar kan hij al veel benoemen. Als mama en papa ben je dan echt wel trots. Bij oma en opa wil hij altijd naar de spin gaan zien in de tuin.

We hadden een fijn weekend. Zaterdag gingen we naar het kleine plaatselijke kermisje bij oma en opa. Als kind ging ik daar graag heen. Vince vond het ook erg leuk. Ook stond de paardenmolen er weer. Natuurlijk zette opa Vince (de eerste keer) in een Barbie auto. Ik dacht: nou daar gaan de stoere foto’s. Maar Vince vond het allemaal geweldig. Draaien aan het stuur, drukken op de knopjes en maar lachen! Hij is er nadien nog 3 keer in geweest en telkens in iets anders. De laatste keer ging ik zelf ook mee. Ik kwam er misselijk uit. Smoutebollen of pannenkoeken hebben we maar zo gelaten.

Zondag gingen we naar de opendeurdag van de brandweer. Hoe cool was dat. Vince vond het allemaal best interessant…de steentjes op de grond en de dranghekken. De rest kon hem niet veel boeien. Enkel stappen, steentjes en bij zijn papa zijn. Oh ja en de frietjes van zijn meter pikken! Woensdag krijg je een heel verslag over de brandweer. Het was heerlijk weer en nog eens fijn om lekker buiten te kunnen zonder nat te worden van de regen.

Wij hadden een fijn weekend, hopelijk hebben jullie er ook van kunnen genieten? 

XOXO Nathalie