Help! We hebben een draakje in huis

De laatste dagen is Vince een beetje aan het testen. Wat zég ik? Een béétje? Een beetje véél ! Voelt hij dat er verandering op komst is of heeft hij het moeilijk met de schooldagen? We weten het niet. Maar ons lief prinsje is een draakje geworden. Soms dan toch…

 

Driftbuien

Onze kleuter heeft tegenwoordig driftbuien. Ik wil, ik wil, ik wil… Hij is dan moeilijk af te leiden, blijft zeuren tot hij zijn zin zou krijgen en kan dat heel lang volhouden. Boos worden is geen optie, toegeven ook niet, negeren ook niet. Heel moeilijk soms… Geduld is hierbij een gouden zaak.

 

Veel veranderingen

Natuurlijk zijn er onlangs veel veranderingen geweest. Alhoewel dat hij ze altijd goed doorstaan heeft. We weten natuurlijk niet of het een weerbots heeft. Zo zijn we verhuisd eind augustus, is zijn kamer in stukjes afgewerkt en was er altijd wel iets nieuws dat moest gedaan worden.

Na de herfstvakantie is hij naar de instapklas gegaan. Zo was hij de allerjongste van school en heeft dit toch een grote indruk bij hem achtergelaten. ‘s Morgens wil hij niet naar school want “mama en papa zijn er dan niet”. Hij huilt altijd erg hard. In de klas is het dan wel over en doet hij goed mee (ook heel flink op het potje, hoeraaaa) maar toch blijven die tranen komen. Hij gaat daarom ook halve dagen nu dat ik het toch kan. Meteen hele dagen is toch heel vermoeiend voor zo’n kleine kindjes. Eigenlijk best erg. Toch komt hij vrolijk uit school en vertelt hij dat het leuk was en wat hij allemaal heeft gedaan in de klas. Na het middageten gaat hij altijd nog lang slapen. Je ziet dat hij dat nodig heeft.

Last but not least ben ik ook nog eens zwanger en het begint te korten. Ik denk dat hij voelt dat er verandering aankomt. Ik kan hem niet altijd meer oppakken, hij moet oppassen voor mama’s buik en de mensen praten meer en meer over de broer van Vince en of hij dat leuk vindt. Geen idee of hij beseft wat er allemaal aankomt. Waarschijnlijk niet maar hij voelt het wel…

 

Drukke dagen en minder routine?

Zou het met deze drukke (feest)dagen te maken hebben en de routine die af en toe wegvalt? Eens mogen snoepen, de adventskalender met een cadeautje, een feestje hier en daar? Ik weet het niet. We merken wel dat als hij iets mag doen dat eens “anders” is, dat hij het moeilijk kan verwerken wanneer hij het de volgende dag niet meer mag doen. Het is natuurlijk ook een drukke maand. Zowel thuis als op school. De Sint die kwam, Kerstmis, Nieuwjaar… Het heeft best gevolgen denk ik voor zo’n kleine kids.

 

Consequent blijven!

Zo werd hij eergisteren om 5 uur wakker. Hij wou absoluut niet meer slapen. Want “kijk mama, mijn ogen zijn toch open?”. Grappig en niet grappig. Ik wou nog wel wat slapen en probeerde hem bij ons in bed te leggen. Superlief en schattig en al wat je wil maar slapen deed hij niet. Wel in mijn neus knijpen en “toet” doen en aan mijn borsten frunniken en vragen wat dat nou is. Dit duurde dus niet lang. Maar…had ik NIET mogen doen want diezelfde avond heeft hij gebruld, gebruld en gebruld tot hij zelf zei dat hij keelpijn had. Hij wou bij mama mee in het bed. Hij wil , wil, wil, wil, wil ook alles tegenwoordig. Soms geven we hem zijn zin, andere keren niet maar soms geven we toch toe en dat is niet goed. We merken dat Vince nood heeft aan “nee is nee”. Hij BLIJFT ook echt vragen en zeuren. Maar toch is het beste bij hem “nee” blijven zeggen.

 

Help? Tips?

Nou ja, herkenbaar of niet? Hebben jullie tips behalve consequent zijn? Is dit een normale fase? Waarschijnlijk wel. Het zal wel weer overgaan maar het is niet fijn om je kind te horen brullen en “ik wil mama” te horen roepen. Geloof mij, ik ben er enkele keren naartoe geweest, heel lief… Vince blijft zeuren tot hij zijn zin krijgt dus niet denken dat hij een trauma gaat hebben. Moest ik hem bij mij in bed pakken dan zou hij meteen weer übervrolijk zijn maar niet slapen, zijn zin hebben en dit elke dag proberen…Dat is een straatje zonder einde zoals ze zeggen.

 

XOXO Nathalie