Je kind heeft dyslexie of je hebt een vermoeden, wat nu? Wel, het is niet zo leuk natuurlijk en het zou fijner zijn moest hij geen leesprobleem hebben, maar tegenwoordig wordt dit heel goed opgevangen in school.
1. Dyslexie
Als juf in de basisschool heb ik al veel kinderen in de klas gehad die dyslexie hadden, in alle vormen. Want je hebt natuurlijk gradaties. Ik schrijf hier mijn tips en ervaringen op maar weet goed dat ik zelf geen dyslexie heb en mij niet kan verplaatsen in mensen die dit wel hebben. Maar ik probeer het wel. Niets is zo erg als steeds opnieuw je blad vol rood te zien staan. Telkens weer als ik een kindje heb in mijn klas met dit “probleem” ben ik heel gedreven in het zoeken naar een goede begeleiding en oplossing.
Wanneer je vroeger dyslexie had werd dit vaak niet met een label bedrukt. Je was gewoon slecht in lezen en schrijven. Tegenwoordig kunnen ze een diagnose maken en krijg je wél een label. Ik ben voor “labels”, als je dit zo wil noemen en ik heb al veel kinderen gezien waarvoor dat label een last van de schouders is. Ze wéten dan immers wat er mis is. Dat ze er niet aan kunnen doen dat ze nog steeds geen AVI gestegen zijn, dat ze woorden niet correct kunnen lezen en al zeker niet schrijven. Door dat label krijgen kinderen tenminste geen afkeer tegen lezen en spelling want er zijn heel veel middelen die hen kunnen helpen. Luisterboeken, software, speciale regels, hulpmiddelen…
2. STICORDI
Sticordi maatregelen kunnen toegepast worden in de lagere school (en hogere school) , zelfs al is er geen effectieve diagnose. Met het invoeren van het M-decreet is dit één van de dingen die je sowieso mag doen bij een vermoeden. STICORDI is een letterwoord dat staat voor STImuleren, COmpenseren, Remediëren en DIspenseren.
>> Stimulerende maatregelen: maatregelen die de inzet en motivatie van leerlingen om te leren vergroten.
>> Remediërende maatregelen: maatregelen die het probleem op een directe manier aanpakken door middel van instructie en het aanleren van strategieën.
>> Compenserende maatregelen: maatregelen die belemmeringen om goed te leren verminderen en/of opheffen.
>> Dispenserende maatregelen: maatregelen die de leerling vrijstellen van bepaalde activiteiten, vakonderdelen, vakken of doelen en die vervangen worden door evenwaardige activiteiten en doelen.
Zo kunnen kinderen met dyslexie gebruik maken van voorlezende software, kan er gekozen worden om dictees op voorhand te laten leren of over te schrijven en kunnen er sommige oefeningen weggelaten worden. Opdrachten worden met hen samen gelezen en ze leren om woorden op een bepaalde manier te lezen. Kinderen met dyslexie zijn beelddenkers, ze denken in beelden. Meer info vind je hier.
3. Een voorleespen
Heeft je kind dyslexie en zoek je een goede hulp bij het lezen en het leren van teksten? Dan kan je C-pen echt wel handig zijn. Ik heb hem zelf getest en hij werkt zeer gemakkelijk. Ook mijn kinderen mochten hem testen. Deze dyslexiepen is een handig hulpmiddel en kan enorm veel. De voorlesspen scant op een heel gemakkelijke manier een tekst en leest die voor. Ook kan je van een beeldscherm aflezen met deze pen of zelfs een foto nemen van een stuk tekst. Deze scan spraakpen, is een voorleespen die scant, spreekt, vertaalt, opslaat, verstuurt. Je werkt bovendien met touch screen! Deze voorleespen is enorm geschikt voor kinderen op de basisschool met leesproblemen, taalachterstand, AVI-achterstand of voor wie Nederlands of een andere taal wilt leren. Wat ik ook zou durven doen is de pen bij opdrachten in het eerste leerjaar leggen. Kinderen met een voorsprong die nog niet kunnen lezen, kunnen met deze voorleespen wél de opdrachten lezen…
Dit kan de pen allemaal (gevonden op hun website) :
Tekst scannen, beluisteren en vertalen in 113 talen.
Tekst fotograferen en de uitspraak beluisteren of vertalen in 113 talen.
Tekst scannen, opslaan en versturen naar pc als bewerkbare tekst.
Inspreken, uitschrijven, en vertalen (speech-to-text en vertalen).
Text-to-speech, vertalen, en opslaan.
Speech-to-text, tekst vertalen, en dit opslaan of doorsturen naar een pc of smartphone.
Touchscreen; draadloos tekst scannen en voorlezen.
Menu-, spreek-, en systeemtaal in het Nederlands.
Werkt zowel online als offline.
Maak foto’s van krantenartikelen om ze te laten voorlezen en/of vertalen.
Draadloze headset moet via Bluetooth aangesloten worden.
Goed te gebruiken voor mindmapping.
Goed te gebruiken door kinderen met een andere moedertaal.
Werkt stand alone en/of met pc of smartphone.
Voor meer info kan je de website raadplegen.
4. Doe-gids dyslexie
Ik heb van uitgevrij Abimo de doe-gids dyslexie gekregen om eens te bekijken. Deze gids is er ook voor autisme en hoogsensitiviteit. Het is een gids voor de kinderen zelf waarin ze allerlei opdrachten kunnen doen om een beter inzicht te krijgen in wie ze zijn, wat het probleem is en wat ze er mee kunnen doen. Er zitten ook kaartjes is met spreuken en tips die ze kunnen lezen als ze het moeilijk hebben. De doe-gids laat hen nadenken over het “probleem” en probeert hen ermee om te laten gaan. Een aanrader hoor… Ze zijn een vervolg op de “survival gidsen” die ideaal zijn voor kinderen van het derde leerjaar tot zesde leerjaar. (groep 5 tot 8)
De Dyslexie Survivalgids legt aan kinderen uit wat dyslexie is en hoe je ermee kunt omgaan. In het boekje vind je: wat dyslexie betekent, welke gevoelens je hierbij kunt hebben, hoe je hulp kunt zoeken; hoe je ook op school het best kunt geholpen worden; welke bekende mensen ook dyslexie hebben; het verhaal van een lotgenootje en een mama; websites waar je informatie kunt vinden en leuke oefeningen kunt maken, quizzen en grappige mopjes … en nog veel meer.
Aansluitend bij de survivalgidsen kun je nu de ‘Doe-gidsen’ ontdekken. Deze ‘Doe-gidsen’ hebben als doel kinderen met ontwikkelingsproblemen concreet hulp te bieden bij moeilijkheden thuis en in de klas. Aan de hand van doe-opdrachten worden problemen bespreekbaar en begrijpelijk gemaakt. Deze opdrachten voeren de kinderen uit, alleen of samen met de (zorg)leerkracht, begeleider of met hun ouders. Op deze manier krijgen ze inzicht in hun eigen moeilijkheden, maar ook in hun sterktes. Op een positieve manier krijgen kinderen hulpmiddelen, tips en suggesties aangereikt waarmee ze onmiddellijk aan de slag kunnen. Al deze informatie houden ze bij in hun ‘Doe-gids’.
Je kan de doe-gidsen hier kopen voor 4,95 euro.
5. Ik haat lezen?
Voor kinderen met dyslexie bestaat er een leuke website. De website heet “ik haat lezen“. Er staat info op over ingesproken boeken, hoe je iets kan uitlenen bij luisterpunt en meer info over dyslexie. De website kan in hoog contrast gezet worden zodat het makkelijk te lezen is. Er is ook een andere vorm van de website: speciaal voor kinderen met dyslexie (KEEP OUT) en begeleiders, ouders. Daar kunnen de kinderen weetjes ontdekken, welke beroemdheden er ook kampen met dyslexie, luisterboeken downloaden en meer. Ze kunnen de site ook laten voorlezen trouwens… Zo voelen ze zich niet alleen.
Bij Letop.be kan je ook heel interessante dingen vinden, vooral ook goed voor leerkrachten opvoeders, GON-begeleiders enz…
6. Dyslexie is geen ziekte
Dyslexie is geen ziekte. Je kan het niet genezen, het is aangeboren. Je kan er wél mee leren omgaan en sticordi maatregelen toepassen. Er zijn zelfs leerkrachten met dyslexie, schrijvers en zelfs Einstein was dyslecticus! Hier vind je beroemdheden die ook te kampen hadden met dyslexie.
7. Getuigenissen van mensen met dyslexie
Judith: “Lezen vond ik als kind altijd leuk, en dat kon ik ook al heel vroeg. Met 6 jaar las ik al stiekem de Jackie Collins van mijn moeder. Gelukkig wist ik niet wat alles betekende.. Ik had de boeken ook zo uit. Logisch natuurlijk want ik lees niet de hele pagina, ik scan over een pagina. Zo ook op school, bij een overhoring kletste ik mij er altijd wel uit omdat ik globaal wist wat ik had gelezen, maar bij een schriftelijke toets weer die 1. Doodmoe werd ik er van. In elk rapport staat er dat ik slordig schreef en dat ik echt moest oefenen op die spelling. Dit ging verder op mijn 4 verschillende middelbare scholen, en later met werk. Nog steeds heb ik er moeite mee, maar kan het allemaal wat beter verbergen, en ook de excuses worden makkelijker aangenomen.
Mijn dochter daarentegen heeft het nog zwaarder, eruit kletsen is nu bijna niet meer te doen. Ze kon op de reguliere school niet meekomen. Het ging te snel en ze vroegen te veel voor haar denken, waardoor alle letters spontaan van het beeld verdwenen. Op de nieuwe school heeft ze hele goede begeleiding, maar om haar aan het lezen of schrijven te krijgen hebben we allemaal strijd dagelijks, het is zo moeilijk voor haar dat ze liever ruzie maakt en een uur huilt, dan dat ze aan haar werk gaat. Op school en thuis. Ze heeft nu eindelijk een boek die ze voor het eerst helemaal heeft uitgelezen. Dagboek van een muts. Het heeft veel tekeningen, en is geschreven in dagboek vorm. Geen grote lappen tekst, maar ook geen baby taal. Gewoon dingen die haar boeien. En dat maakt het leuker voor haar.”
Judith- Pinkpress
[bol_product_links block_id=”bol_56e85ecfc50cc_selected-products” products=”1001004011483139,9200000002061802,9200000009737852,9200000015511969,9200000021557094,9200000029872527,9200000036272334,9200000046099693,9200000046099880,9200000052216050,9200000026260510,9200000053330140″ name=”dagboek van een muts ” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”800″ cols=”4″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”0″ show_rating=”0″ show_deliverytime=”0″ link_target=”1″ image_size=”0″ admin_preview=”1″]
Fabian: “Mijn naam is Fabian van der Gijze en ik ben 17 jaar oud. Sinds dit jaar volg ik de MBO opleiding Financiële beroepen. Toen ik mijn opleiding starten heb ik direct aan gegeven dat ik zware dyslexie heb en alles digitaal maakt, dus zowel huiswerk en toetsen. Toen alles geregeld was kocht ik net als andere jaren mijn boeken op https://educatief.dedicon.nl/. Deze site heeft vrijwel alle studieboeken en de boeken kosten maar €4,50. Je bent dus ook nog eens goedkoper uit.
Mijn toetsen maak ik op de laptop. Hierdoor kan de docent mijn toets goed lezen en kan ik spelling controle gebruiken. Heb je hier recht op gebruik het dan echt, want als het vast dat dat et mag is een school verplicht om het toe te laten. Vraag het zeker eens een keertje na. Tijdens mijn Mavo examens heeft het mij echt veel straf punten geschild.
Naast mijn opleiding lees ik veel en blog ik hier op mijn eigen blog. Lezen gaat mij vrij goed af, want mijn dyslexie is vooral de spelling. Het komt ook doordat ik heel veel heb gelezen. Hierdoor heb ik de vaardigheid aardig onder de knie gekregen.
Bloggen is af en toe wel wat lastiger. Ik gebruik heel vaak spellingscontrole. Als de spellingscontrole niet helpt, omdat ik een woord maar voor de helft weet gebruik ik Google. Ik type dan in hoe ik het zal schrijven. Bijna altijd vind Google dan wel het juiste woord.
Naast deze twee tips gebruikte ik vroeger nog iets anders. Toen ik nog niet zo heel veel moest leren gebruikte ik altijd een tekeningen boek. Als ik bijvoorbeeld ‘klok’ moest leren in het Frans tekende ik een klok en schreef ik het Franse woord er naast. Hierdoor onthield ik het wel.
Dit waren de beste tips die ik kan geven. Veder geef ik het altijd direct aan dat ik het heb. Mensen snappen het dan beter en kunnen er meer rekening mee houden.”
Ik hoor graag of er lezers zijn die ook kampen met dyslexie, hoe wij als leerkracht kunnen helpen en of jullie vragen hebben over hoe we in het onderwijs met dyslexie om kunnen gaan. Hebben jullie nog vragen? ik beantwoord ze graag.
XOXO Nathalie
2 Comments
Fabiangijze
16 maart 2016 at 10:56Je artikel is top geworden. Je beschrijft het goed en geeft ook zeker leuke en handig tips. Mooi dat ik hier een kleine bijdragen in kon brengen
Melissa
17 maart 2016 at 00:36Ik heb zelf dyslexie. Het werd ontdekt in groep 5 volgens mij. Toen was er nog weinig van bekend. Ik kreeg elke dag apart les in een ander boekje waardoor ik nog meer achter liep op de rest van de klas. Zelf weet ik het vaak wel goed te verbergen om de simpele woorden te herhalen. Maar in mijn spreken niet lukt dit niet altijd 🙂 Soms moet je even puzzelen met wat ik zeg of soms ook typ (want dan ben ik in mijn hoofd een stuk verder :p ). Lezen doe ik niet, lukt mij niet, snel afgeleid (moet alles om mij heen zien. En moet vaak regels over lezen, of ik sla regels over of ik snap niet waar het over gaat. Wat mij op school altijd hielp is om muziek op te hebben. Door muziek op te hebben sloot ik mijzelf af van wat er om mij heen gebeurde en ik minder snel afgeleid werd. Bij toetsen werd mijn ipodje/discman ofzo gecontroleerd dat ik niet vals speelde en mocht hem dan bij de testen op doen.