Een eetprobleem overwinnen

Een eetprobleem overwinnen. Is het mogelijk? Misschien, ik weet het niet. Wat ik wél weet is dat het een monster is dat binnenin zit, klaar om weer naar buiten te komen tijdens momenten van zwakte.

Een eetprobleem overwinnen

Een eetprobleem gaat nooit helemaal weg zeggen ze. Dat kan je eigenlijk ook enkel maar weten als je het zelf hebt meegemaakt. Nou, het klopt wel. Je kan het monster temmen, maar het blijft een deel van jezelf. Jammer genoeg.

Je kon hier al lezen hoe een eetprobleem mijn sportcarrière verwoestte. Het verwoestte wel meer dan dat. Zelfvertrouwen, vertrouwen in andere mensen en dan maar te zwijgen over het voortdurend nadenken over eten. Gelukkig steekt dit minder en minder de kop op. Ik probeer zo positief mogelijk te zijn en dat werkt! Positiviteit! Ik eet, gevarieerd en voldoende, ik snoep ook. Maar in mijn hoofd gaat er geen enkele dag voorbij of ik denk eraan.

Maar ik weet ook nog hoe die donkere periode voelde, hoe de kamer van de bijeenkomst eruit zag, de weegschaal, het keukentje, de geur, de magere lichamen van al die andere meisjes en dan (in mijn ogen) mijn dikke zelve. Ik weet ook nog hoe ironisch ik het vond dat daar een keukentje was met een kastje vol koekjes. Schandalig vond ik dat want de meisjes met anorexia kwamen niet aan die koekjes, de meisjes met boulimie gingen kotsen en ik… ik at ze op. Boos was ik. Ik voelde me daar ook een buitenstaander met mijn stom eetprobleem en haar stomme naam. Binge eating, bah, wat een woord. Niet kunnen stoppen met eten en enkele maanden voordien stond ik nog geklasseerd bij “kans-op-anorexia-volgens-de-mensen-die-zich-gingen-moeien-met-mijn-leven”.

Na enkele keren gaf ik die bijeenkomsten op… Ik gaf ook de hoop op. Moest ik toen mijn vriend niet hebben gehad dan weet ik eigenlijk niet wat er van mij zou geworden zijn. Eerlijk, ik weet het niet… Hij heeft mij gered. Gered van een monster dat je leven verwoest! Jammer genoeg zijn er vele monsters die mensen binnendringen, vooral jonge meisjes vallen ten prooi. Vaak al op jonge leeftijd. Daar zijn vele oorzaken voor. Uiteenlopende redenen en niet altijd de redenen waarvoor je denkt zoals schoonheid. Eigenlijk draait het vaak om controle.

Maar ik heb het monster getemd. Mijn monster. Het blijft rustig verscholen en heel af en toe komt hij nog eens boven. Wanneer ik een slechte dag heb, wanneer ik teveel gegeten heb. Ik ben gewoon blij dat ik controle heb over mijn lichaam want er was een tijd dat mijn verstand zei: STOP en mijn handen grepen al het voedsel dat er te pakken viel terwijl mijn handen enkele maanden daarvoor al het eten weigerde. Ik heb in levende lijve ondervonden wat het is om een eetprobleem te hebben en ik wil niet terug.

xoxo Nathalie