Een moederhart

Vanaf het moment dat je zwanger bent gebeurt er iets wonderbaarlijks met je hart. Het wordt een “moederhart”. Een écht moederhart. 

Ik ben een moeder, een mama… Die woorden laat ik vaak nog bezinken. Soms kan ik het nog steeds niet goed vatten. Ik denk vaak na over vroeger toen ik nog kind was. Misschien wel te vaak. Om dan nu te beseffen dat ik zelf een kind héb… Wauw…

Een moederhart werkt anders. Nou, dat van mij althans. Ik voel me ook anders. Volwassener, zorgender, gemoedelijker, wijzer… Het is moeilijk uit te leggen. Maar wie moeder is zal zich hier wel in kunnen vinden denk ik.

Plots vind ik alle baby’s schattig, lief en wil ik ze vastnemen. Voor mijn zwangerschap vond ik het gewoon ‘een baby’. Wel lief ja, tot het begon te wenen. Wanneer ik ga winkelen vind ik de kinderafdeling top. Daarvoor liep ik er met een grote boog omheen. Al die kleurrijke babyspullen, bah!

Maar een moederhart is een radar. Het staat in verbinding met je kind. Is er iets aan de hand met je kind dan voel je dat. Is je kind vrolijk dan ben jij ook vrolijk. Vandaag brak mijn moederhart een beetje. Best stom want eigenlijk was er niet veel aan de hand: meneertje Vince was vrolijk aan het spelen tot hij begon te wenen. Ik hoorde meteen dat dit geen “ik ben boos boos-huiltje” was omdat het speelgoed niet deed wat hij wou. Het was ook geen ‘Ik ben moe leg me in het bed-huiltje”. Nee! Dit was een allereerst “Aauw, ik heb een pijntje-huiltje”. Hij was aan het spelen met zijn activity toy waar een deurtje op zit dat je open en dicht kan doen. Zijn minivingertje zat tussen het deurtje. Niet hard maar het zat wel vast. Mijn hart deed mee pijn met hem. Na 2 minuten was hij dat al lang vergeten en weer vrolijk bezig maar mijn moederhart bleef nog enige tijd zeer doen. Enige tijd later viel nogal hij om op zijn speelmat. Ondertussen was ik dit blogje aan het maken. Ik had bijna mijn computer door de raam gesmeten en zat razendsnel naast hem. Niets aan de hand, hij maalde er zelfs niet om. Oef!

Wat moet dat geven als hij met zijn eerste kapotte knie thuis komt? Of als hij eens ernstig ziek is? Is dit normaal of ben ik overbezorgd? Help…

Hoe is het met jouw moederhart gesteld?