Een terugblik op het schooljaar en wat komen gaat…

Het schooljaar is weeral voorbij. Het is in razend tempo voorbij gegaan. Een fijn jaar, een vruchtbaar jaar en een succesvol jaar zowel voor Vince, Lex als mezelf. Vince gaat volgend schooljaar naar de derde kleuterklas, zijn laatste zorgeloze jaar voor de rush van huiswerk en verplichte opdrachten begint. Al hoop ik dat we daar snel vanaf zullen stappen. Kinderen leren immers beter wanneer iets met zin wordt gedaan. Mijn collega en ik hebben al stappen gezet om zo aan de slag te gaan en we willen het enkel maar verder drijven. Lex gaat dan weer voor de eerste keer naar school in september… 

Vince naar de derde kleuterklas

Vince gaat naar zijn laatste jaar in de kleuterschool. Het was een mooi jaar, een jaar waarin hij, vooral dankzij zijn ontzettend goede juf, enorm gegroeid is…Gegroeid, letterlijk en figuurlijk. Hij kreeg op gepaste tijden een duwtje in de rug of een halt toegeroepen wanneer het moest. Een juf die oog heeft voor het gevoel van de kinderen, de interesses van de kinderen en hoe ze ieder kind kan stimuleren. Ze liet de kinderen hun talenten ontwikkelen. Zij leerde Vince fietsen…. zij haalde hem over en gaf hem vertrouwen. Wat maakte dat hij in amper twee dagen kon fietsen. Ze liet zijn gevoelens toe zonder toe te geven aan zijn “momentjes”. Ze was een steun en niet alleen voor Vince, maar voor alle kinderen. Ik kan alleen maar hopen dat zijn schoolcarrière zo verder gezet wordt. Want ja, hij is hoogsensitief en het enige dat je dan wil is gewoon begrip. Je hoeft niet toe te geven, maar als je weet van waar sommige gedragingen vandaan komen, dan kan je er anders tegenover staan. Wanneer Vince het spannend vond om op schoolreis te gaan, gaf ze niet toe aan zijn tranen maar gaf ze hem wel een vertrouwd gevoel. Hij kreeg een keuze waar hij zich goed bij voelde, zonder dat hij ‘een crisismoment’ had. Dus danku… danku…danku….

Lex naar de grote school

Eind augustus is het dan weer een afscheidsfeest voor Lex in de opvang. Oh wat gaan we die mensen missen. Wat een geweldige opvang was dat… Lex is daar ook zo hard gegroeid. Met een keer per jaar een oudercontact en toffe momentjes waarbij de ouders uitgenodigd worden. Een opvang waarbij de kinderen zichzelf mogen zijn, elke dag een leuke activiteit doen en allerlei zaken leren. Ze spelen in op de noden van de kinderen en wauw… ik heb er geen woorden voor…. Ik kan uren complimenten blijven geven aan die mensen. Mensen die 60 uren per week werken met een glimlach voor elk kind, in welke situatie dan ook. Een van de dames in kwestie gaat na haar uren ook nog vrijwilligerswerk doen hier en daar, maakt kaarten voor arme mensen en noem maar op… In mijn ogen een real life Jezus. Dat doen weinig mensen haar na. Ik ben dan ook ontzettend blij dat Lex bij haar en haar collega zich heeft mogen ontwikkelen. Danku, danku, danku…

Ik… halftijds in het zesde leerjaar

En ik ga volgend schooljaar nog steeds halftijds werken in het zesde leerjaar. Halftijds weliswaar omdat ik mijn blog en de journalistiek die erbij komt kijken niet wil opgeven. Ik hou van de afwisseling, de ontdekkingen die ik keer op keer kan doen en de mogelijkheden die ik krijg samen met mijn gezin. Het is hard werken en niet enkel maar uitstapjes maken (wat je vaak ziet natuurlijk..) but I LOVE IT. Voor de kinderen van school, mijn eigen kinderen en kinderen van anderen wil ik me als persoon blijven ontwikkelen en blijven dingen bijleren en uittesten. Ik hoop dat ik ooit anderen kan begeleiden in dit proces of in deze werking. Wij zetten in op de talenten van de kinderen. Laten vrijheid binnen grenzen en proberen ze zelfstandig te maken zonder nutteloze huiswerkblaadjes, maar met huiswerk dat er toe doet, waarvan ze iets leren. Met engagementen, zelfstandig en in samenwerkingsverband.

En nu even genieten van de welverdiende vakantie

Elke dag het beste van jezelf geven en continu in interactie staan met een grote groep kinderen die ieder op hun beurt hun eigen karakter hebben, noden en wensen, is vermoeiend. En zonder in discussie te treden over andere beroepen en mensen die ook een bepaalde ‘druk’ ondervinden, wat sowieso is, vind ik dat wij een welverdiende vakantie verdiend hebben. Al blijf ik als halftijds zelfstandige uiteraard wel werken. Maar dat doe ik graag dus dat is voor mij geen straf. 🙂

 

fijne zomervakantie! 

XOXO Nathalie