Diary 71 | Vince ging voor de eerste keer naar school

Het was een heel spannende week voor ons en voor Vince. Hij ging namelijk maandag voor de allereerste keer naar de “grote school”. Een grote mijlpaal voor deze meneer en zijn mama en papa natuurlijk. Weg van het veilige nest bij onze toffe onthaalmoeders.

 

Op 2,5 naar school

In België kunnen kinderen vanaf 2,5 jaar naar school. Ze gaan dan naar de ‘instapklas’. Sommigen zijn er al ‘helemaal klaar voor’ maar anderen ook weer niet. Dat merk je niet enkel aan de zindelijkheid. Het is goed mogelijk dat kinderen nog niet helemaal zindelijk zijn maar mentaal en qua gedrag wel klaar zijn voor iets anders. De meeste crèches en onthaalmoeders bieden opvang aan kinderen tot 3 jaar. Maar goed, het zit in de Belgen zo ingebakken dat de kinderen naar school gaan op 2,5 dat in de loop van het schooljaar de instapklas er geregeld kindjes bij krijgt. Dat was vorige maandag dus het geval voor Vince en nog twee andere kinderen. Ik moet zeggen dat ik een ENORM GROOT respect heb voor de juf van Vince. Die staat er 3 dagen van de 5 alleen voor en geloof me, dit is allesbehalve makkelijk. Als je weet dat Vince elke dag ‘s morgens huilde en getroost moest worden. Bovendien zit je met kleuters die nieuw zijn en die een heleboel nieuwe prikkels op zich afkrijgen.

Lees hier mijn blog over de instapklas en waarom ik vind dat er dringend iets moet veranderen. Ze moeten ondersteuning krijgen. Groot is mijn ongeloof te horen dat er geen middelen voor zouden zijn…

Halve dagen

Daarom beslisten wij om Vince halve dagen naar school te doen. Ook op advies van mijn lieve collega kleuterjuffen. Natuurlijk ben ik momenteel in de mogelijkheid. Moest ik niet zwanger zijn dan zou dit nooit gelukt zijn. Ik wist het ook niet maar blijkbaar heeft dat echt wel een HELE grote inpakt op onze kleinsten. Zeker wanneer ze niet kunnen slapen. Zelfs als ze wél kunnen slapen is het niet altijd zo dat dat meteen lukt. Zolang Vince nog niet helemaal gewend is aan school ga ik hem halve dagen sturen. Natuurlijk moet het voor mij ook haalbaar blijven. Deze week kwam het heel goed uit met de shiften van manlief zodat hij mee kon gaan. Binnenkort zijn er wel veel dagen dat ik er alleen voorsta.

 

Flink in de klas

‘s Morgens is het een moeilijk moment. Dan wil hij geen afscheid nemen, vloeien en rijkelijk tranen en gaat het even moeilijk. Ook niet makkelijk voor mama en papa. Maar we houden het afscheid (ook dankzij de juf die de mama’s en de papa’s ook een beetje steunt) kort en we gaan na een dikke zoen en knuffel door, ondanks de tranen, de juf vangt hem dan op. Daarna gaat het goed in de klas zegt de juf. Hij is flink en doet goed mee. Oh dat doet me deugd…

 

Toch een hele dag

Donderdag wilden we hem toch eens een hele dag naar school doen omdat het bij ons thuis een hectische dag zou zijn. Het was slaapklasje dus we wilden zien of dit ging lukken. Dat wou natuurlijk ook zeggen dat Vince voor de eerste keer op school boterhammen bleef eten. Dat op zich is al een grote belevenis. Met alle kinderen in de refter zitten… zwijgen. Daarna slapen. Dat lukte dus niet… Hij had een moeilijke namiddag. Dus we gaan hem dat voorlopig niet aandoen.

Vrijdag even rust

Vrijdag was een feestdag dus kon Vince thuisblijven. Dat zal wel even een verademing zijn geweest voor hem. Ook voor ons. Het is toch ook als ouder even aanpassen en ook al ben ik leerkracht, dat valt duidelijk even weg als het over je eigen kind gaat. Hahahah. Nou ja, volgende week weer een nieuwe week. Ik ben benieuwd! Ze gaan in de klas leren over baby’s en geboorte omdat er veel kinderen met broertjes en zusjes zijn of mama’s die zwanger zijn. Ik ga zelfs even in de klas komen praten met mijn bolle buik. Spannend!

 

Wie herkent deze puntjes? Tips? 

X0X0 Nathalie