Geef je kind knuffels, kusjes en zeg hen dat je ze graag ziet. Iedere dag, ieder moment…

De laatste weken hoor ik niets anders dan kindjes, jonge mensen en zelfs baby’s die overlijden. Van de ene op de andere moment zelfs. Of na een strijd. Mijn hart breekt. Ik besef maar al te goed dat dit het ergste is wat je als ouder kan overkomen. Je kind verliezen is onrealistisch. Ik ben elke dag zo dankbaar voor mijn kinderen. Dat laat ik ook heel erg merken.

Liefde geven

Elke dag staan wij op en zeg ik tegen mijn kinderen dat ik zo blij ben om ze te zien. Dat is ook zo. Soms komen ze vrolijk uit hun bedje, soms kunnen ze best nog knorrig zijn. Ondanks hun slechte bui blijf ik het ze zeggen. Ik neem ze vast, kus ze en zeg hen hoe graag ik hen zie. Ik neem tijd om even bij hen te zitten (tenzij ik zelf mee moet gaan werken, dan moet ik zorgen dat ik zelf zo snel mogelijk aangekleed ben). Binnen enkele jaren vinden ze dat niet meer ‘cool’. Al ga ik een moeder zijn die het waarschijnlijk altijd zal blijven doen. Een van mijn favoriete gedichten is van Toon Hermans.

Laat een kind zijn eigen gevoelens tonen

Wij hebben best pittige kinderen en wij zijn ook best pittige mensen. Ze hebben wel eens een bui (meer dan eens) Maar het is zo belangrijk dat kinderen zichzelf kunnen zijn. Dat ze zich veilig genoeg voelen zodat ze hun gevoelens kunnen tonen, ook al zijn dat niet de meest aangename gevoelens. Het heeft me best een lange tijd gekost om goed te kunnen omgaan met hun (vele) buien. Maar in plaats van zelf helemaal over de rooie te gaan, probeer ik mij te verplaatsen in hun gevoelens. Ze mogen van mij best boos zijn. Ik leer ze dan liever hoe ze ermee kunnen omgaan. Als je echt kijkt naar je kind dan leer je hoe je het best reageert.

Mislukken hoort erbij

Mislukken is een groot woord, maar ik denk dat iedereen van ons wel eens twijfelt aan zichzelf. Heb ik nu goed gereageerd? Ben ik een goede moeder? Moest ik nu eigenlijk ‘neen’ zeggen op die vraag? Ben ik niet te streng geweest? Maar uiteindelijk doen we het allemaal met een goede bedoeling en zolang je in de spiegel kunt kijken en jezelf kunt vergeven en ziet dat je kinderen je nadien een even dikke knuffel komen geven… Dan is het best oké.

Ik zie ook wel eens andere zaken… kinderen die verwaarloosd worden, moeders die onder de drugs met hun kind op stap zijn, kinderen waarvan de ouders in niets geïnteresseerd zijn. Nou DAT vind ik pas erg… Dus dan is die ene keer dat jij eens roept tegen je kind ook wel niet zo erg denk ik. Dan zien je kinderen dat emoties erbij horen. Kinderen weten en voelen meer dingen dan dat wij beseffen.

Geef je kinderen ervaringen

Sommige mensen geven hun kinderen veel cadeautjes. Dat is fijn en leuk. Maar besef dat je kinderen meer gebaat zijn met ervaringen, SAMEN met jou. Ze gaan heus niet meer weten wat ze op hun 5e verjaardag kregen. Maar die uitstap naar…. zullen ze misschien wel nog herinneren. Kinderen zien op naar hun ouders, willen dingen samen doen en willen voelen dat ze geliefd zijn. Mijn kinderen zijn best verwend, maar ik geef ze ook veel ervaringen: samen knutselen, samen naar het bos, samen uitstapjes doen enz… Wij genieten er dan allemaal van.

Geniet

Maar als ik één boodschap zou kunnen meegeven en wat ik altijd in mijn hoofd hou: GENIET, GENIET… Van alle momenten. De goede en minder goede momenten. Want er gaan een moment komen dat je zou wensen om terug ‘s nachts met je baby op schoot te zitten…. omdat ze groot zijn… of erger… Maar hoe dan ook. GENIET van elkaar… en laat dat zien…

XOXO Nathalie