Wow, wat een bijzonder jaar was 2020. Ik wist altijd al dat het een specialleke ging zijn (vanwege het dubbele getal… ik heb daar iets mee you know…) maar dat het zo speciaal ging zijn, dat had ik niet verwacht. Eerder iets van persoonlijke ontwikkeling enzo maar nee, het werd een pandemie. Woeps. Was I wrong. Maar goed, we zeggen vaarwel tegen het jaar dat we het liefst zo snel mogelijk willen vergeten en zeggen hello tegen 2021…
2021, het lijkt wel een getal van in sciencefiction films. Een getal waar we in de 20e eeuw naar refereerden met robots en AI. Ze zitten er niet ver naast hoor, als ik onze uitstap naar Robotland bekijk. 2020 was een jaar waarin vele dingen geschrapt werden en waar we ons noodgedwongen moesten aanpassen aan het feit dat we mondmaskers moesten dragen (en dus ook steeds een op zak moesten hebben), dat we enkele weken moesten ondervinden hoe het was om leerkracht voor onze kinderen te spelen en waar we ondervonden hoe het was om veel mensen te moeten missen. Echter ondervonden we ook hoe het was om te vertragen. Om te genieten van wat wél mag en te ontdekken hoe waardevol het is om gezond te zijn én om noodgedwongen alternatieven te zoeken voor bepaalde gewoontes. Het zal ongetwijfeld voor vele mensen ook een verschrikkelijk verdrietig jaar zijn geweest. Want wij… wij hebben het best goed overleefd. Geen zorgen over geld, werk en gezondheid.
Dus ik bekijk 2020 ook al een jaar waarin ik meer dankbaarheid kreeg voor het leven, voor gezondheid en familie, liefde en échte vrienden. Want in die tijden leer je je échte vrienden ook wel kennen vind ik. Diegenen die uit zichzelf eens een persoonlijk berichtje sturen om te checken of alles ok is, om gewoon eens even iets te laten horen of eens aan je deur komen kloppen en iets afzetten. Vrienden die eens samen willen gaan wandelen om elkaar toch te kunnen zien vanop afstand, no matter what.
2020 was een jaar waarin ik zo goed als vegetarisch werd (met kleine uitzonderingen als mensen iets gemaakt hadden), me liet inspireren door Elfi zelf en haar boek Generation Hex en heel veel positiviteit in mijn lijf voelde. Ik zag de wereld en zijn/haar bewoners plots op een andere manier. Nou nee niet plots, ik ben altijd een speciale geweest. Ons mama noemt mij soms Moeder Theresa. Ik wil altijd goed doen voor een ander, zie altijd het positieve in mensen en probeer “gedrag” te verklaren door iets onderliggend. Word ik dan wel eens gekwetst? Ja zeker. Tuurlijk dat, als je zo gevoelig bent als ik dan gebeurt dat zéker en vast.
In 2021 wens ik iedereen vooral veel gezondheid en liefde toe. Want met een liefdevolle blik naar iets kijken, kan een wereld van verschil maken, zeker in deze verdeelde tijden. Dat er mirakels mogen gebeuren voor diegenen die het nodig (gaan) hebben en vooral wens ik veel positiviteit en vooruitzichten. 2021 gaat een jaar zijn waarin ik voor mijn droom ga, daar ben ik bijna zeker van.
XOXO Nathalie
No Comments