Hoogsensitief ouderschap, een constante zoektocht + WIN HET BOEK

Hoogsensitief ouderschap. Een constante zoektocht, vaak zonder bevestiging. Mama/papa zijn, het is intens. En hoogsensitieve ouder zijn, geeft een extra dimensie aan het woord ‘intens’. Je gedachten en gevoelens zijn nog meer aanwezig dan ooit tevoren. Want er was nog nooit iets zo belangrijk, nooit iets dat je zo goed wilde doen, nooit iets dat je ooit liever zag dan… je kinderen. En dat maakt zoveel los in je hoofd en je hart. En voor je het weet verdwaal je, weet je niet meer wat te denken, voelen of doen om goed te doen. Niets is zo vervelend aan het moederschap als de onzekerheid. Niets is zo pijnlijk als het gevoel krijgen dat je faalt, dat je het niet kan en dat je niet de moeder bent die je zou willen zijn. Terwijl je op zo’n moment de enigste bent die telt in de ogen van je kind. Voor je kind ben je onvoorwaardelijk de beste, liefste en zachtste. Alleen kan je zelf niet op die manier in de spiegel kijken. Je kind ziet je en vergeeft je zonder erover te twijfelen.  Dit artikel is een gastartikel van Bieke, de auteur van het boek ‘hoogsensitief ouderschap’. 

Een ontdekkingsreis

Heel vaak wordt die twijfel gevoed door andere ouders die heel andere verhalen vertellen over hun kinderen en het ouderschap. Laat ons in het midden houden in hoeverre mensen altijd eerlijk (durven) zijn over het reilen en zeilen thuis. Toch zijn die verhalen vaak een schril contrast met hoe jij het ouderschap beleeft, of hoe jouw kind zich voelt of gedraagt. 

De kans is groot dat je eerst ontdekt dat je kind hoogsensitief is en pas daarna of daardoor dat je misschien net als je kind hoogsensitief bent.

En voor je het ontdekt heb je al een hele zoektocht achter de rug. Een tocht die bestaat uit ploeteren, vallen, opstaan, talloze adviezen rondom jou, onzekerheid, twijfels… Gelukkig ook een tocht vol wederzijdse liefde en voelen dat het anders kan, anders mag en alleen maar anders werkt. 

En net wanneer je dat ontdekt en er zelf van overtuigd bent geraakt, komt ook vaak die goede raad van anderen opduiken. Goede raad is misschien nog de mildste vorm van kritiek als het hierover gaat. Afkeurende blikken op hoe je handelt of de discussie nadat je iets probeert uit te leggen zijn knap lastig om te verdragen, laat staan om in evenwicht te blijven. Opnieuw wordt je onzekerheid gekust en is het weer even wachten voor je opnieuw rationeel kunt stilstaan bij wat je over je heen kreeg en weet te relativeren. 

lees ook: Het is soms “moeilijk” en eenzaam om hoogsensitief te zijn…

Hoogsensitiviteit

Hoogsenistiviteit is geen ‘gave’ zoals men het al eens durft te romantiseren, het is anderzijds ook geen verzonnen term voor gedrag dat ‘overdreven’ is in andermans ogen. Dit geldt zowel voor jou als je kind. Het is een kenmerk dat je uitdaagt om jezelf te leren kennen, zodat je weet wat je doet wankelen en wat je doet schitteren. Je bent je heel bewust van je omgeving, nu is het de opdracht om je bewust te worden wat dat met jou doet. Het is bewust leren worden van wat je denkt en op zoek gaan naar de toegang om ook bij je kind te weten te komen wat er in dat hoofdje speelt. Het is doorhebben hoe denken, voelen en handelen een groot kluwen is en hoe je het kan ontwarren, zodat je terug de regie krijgt over je gedachten en je gevoelens. Het is leren grenzen trekken om zo voor jezelf te kunnen blijven zorgen, waardoor je opnieuw de beste versie van jezelf kan zijn voor anderen. Grenzen trekken zodat je kind van jouw voorbeeld en herwonnen evenwicht kan genieten en ervan kan leren, gewoon door naar je te kijken. 

lees ook: Boekentips voor ouders en kinderen die hoogsensitief zijn

Aanvaarden…

Maar hoe werkt dat dan? En hoe kan je zowel jezelf als je kind in balans houden terwijl jullie zoveel voelen en oneindig veel denken. Eerst is het handig om het kenmerk te aanvaarden, het hoort onlosmakend bij jou en je kind. Je hoeft er je niet schuldig om te voelen, laat staan voor te excuseren. Durf het te benoemen zoals het is. Niet persé met die term (die anderen in een bepaald daglicht zullen zetten), gewoon door luidop te leren zeggen dat je nu eenmaal veel denkt en veel voelt. Dat dat soms leuk is en soms ook heel vervelend. Dat het je kopzorgen oplevert, maar ook de tofste ideetjes. Dat het soms overweldigend is en soms zoveel oplevert. Dat het je extreem bang kan maken, maar dat je evengoed de liefde voelt tintelen in je hele lijf. Dat ondanks de chaos, alles voor jou zo helder is. Dat je heel luid kan zijn, terwijl dat geen verschil maakt in hoe graag je iemand ziet. Dat je je vaak onbegrepen voelt en dat één simpele erkenning alles terug herstelt. 

Jij + veel (te veel) denken + veel (te veel) voelen = Jij. En daar is niets mis mee. Het is de kunst om dat door te hebben, zowel van jou als je kind en ervoor durven op te komen. 

Veel nadenken…

Gisteren nog hoorde ik mijn man weer zeggen ‘Waar ben jij nu alweer over aan het nadenken?’. Het ging over onze kinderen in de verre toekomst, inderdaad verre van relevant. Wel iets waar ik over kan denken, zowel in de vorm van heerlijk fantaseren als intern flippen. Vroeger, voor ik doorhad dat ik hoogsensitief was, kreeg ik na zo’n opmerking prompt het gevoel dat ik ‘verkeerd’ dacht, dat ik niet normaal was. Nu geef ik mijn man lik op stuk door te zeggen dat ik daar nu eenmaal aan dacht en dat het inderdaad raadsels zijn die nog lang onbeantwoord gaan blijven, wat niet betekent dat ik dat niet mag denken. Dit is nu eenmaal wie ik ben en dat hoort in het pakketje van ‘tot de dood u scheidt’. En nu hoor ik gelukkig ook vaker de kwaliteiten benoemd worden, zoals dat ik altijd zo’n leuke ideeën heb om de stomste probleempjes op te lossen. Niet dat mijn man dat vroeger niet zei, wel omdat ik het nu kan horen en niet enkel de zaken die ik als ‘kritiek’ ervaar blijven hangen. 

lees ook: Hoogsensitief, ik ?!

Zelfkritiek

Het is een gouden tip om na elke vorm van zelfkritiek, te zoeken naar situaties waar je zeker wel iets goed deed. Bijvoorbeeld: “Waarom moest ik nu zo roepen op de kinderen! Ik had me zo voorgenomen om mijn geduld te bewaren… wat niet wilt zeggen dat ik een slechte ouder ben, ik heb echt mijn best gedaan om rustig te blijven. En ik ben vandaag ook een leuke mama geweest die heeft voorgelezen, geknuffeld, geluisterd. Ik heb op zoveel momenten mijn kinderen zeker het gevoel gegeven dat ik ze graag zie.”

De gebruiksaanwijzing…

Zoek uit hoe die hoogsensitiviteit voor jou werkt in plaats van je enkel op de hoogsensitiviteit van je kind te focussen. Alleen zo zal je jezelf beter begrijpen, beter voor jezelf durven opkomen, jezelf liever te zien en te waarderen. Alleen zo zullen die (goedbedoelde) adviezen niet langer als kritiek aanvoelen en kan je in je kracht blijven.

Geloof in jezelf en je kind. Geloof in de liefde waarmee jij je kind probeert te leren zien en begrijpen zoals alleen jij dat kan.

Het zal tegennatuurlijk voelen om jezelf in dit hele proces op de eerste plaats te zetten, toch zal het evenwicht bij je kind ook sneller hersteld zijn als zijn ouder beter in evenwicht blijft. En omdat het welzijn van je kind altijd centraal zal staan, zal het zich op geen enkel moment aan de kant geschoven voelen. Een hoogsensitief kind zal je frustraties spiegelen of zal jouw frustratie interpreteren als iets dat zijn schuld is. Dus hoe beter mama/papa in balans is, hoe minder dit jullie groei in de weg kan staan. 

lees ook: Rekening houden met hoogsensitiviteit in de opvoeding, hoe doe je dat?

Hoogsensitief ouderschap

En automatisch zal je ontdekken hoe jouw hoogsensitiviteit gelijkt op dat van je kind en op welke vlakken jullie net wel verschillen. Hoe kan je je kind leren grenzen trekken als je het zelf niet durft of kunt. Hoe kan je je kind leren omgaan met gevoelens als je ze zelf niet toont of erkent. Hoe kan je je kind minder angst voor conflicten bijbrengen als je jezelf nooit eens boos mag voelen. Dus leer jouw gebruiksaanwijzing kennen, zo zal je je kind ook veel helderder zien dan ooit tevoren. Wanneer jij beter in balans bent, zal je kind volgen. Of je zal meer rust ervaren om zo je kind mee te helpen in zijn zoektocht naar evenwicht. 

En om die balans te leren vinden, is het belangrijk om te ontdekken wat je uit balans haalt. Dat is even belangrijk dan alle neurologische en biologische wetenschappelijk onderbouwde informatie die er al bestaat rond hoogsensitiviteit. Die informatie bevestigd en verklaart onder andere de manier waarop je voelt en denkt, het helpt je in het aanvaarden van wat niet te veranderen is. Het geeft rust en stelt gerust, want je bent niet ‘raar’ of ‘ingewikkeld’. Wat jou uit balans haalt hoort ook bij hoogsensitiveit, net als de neurologische aspecten. Dus onderzoek de gebruiksaanwijzingen goed en ontdek wat ervoor zorgt dat een dag goed of minder goed verloopt. 

Om je nog meer inkijk te geven op wat jou als hoogsensitieve mama/papa onderuit kan halen, kan je hier ook de checklist triggers  vinden van alle triggers die je kan tegenkomen. Hoe duidelijker dat wordt, hoe beter je in staat bent van je evenwicht te bewaren of sneller te herstellen. In het boek kan je dan weer alle handvatten, tips en trics vinden om met de triggers om te leren gaan. 

lees ook: Wanneer je vulkaan uitbarst… over boos worden als mama en kind

Nu de omgeving nog

Maar dat jij het leert te aanvaarden en de inzichten krijgt die je nodig hebt om zowel jezelf als je kind in evenwicht te houden, daarmee verander/overtuig je je omgeving nog niet altijd. Ik vind het zo jammer om ouders hier in de praktijk te horen vertellen hoeveel ‘commentaar’ ze soms krijgen als het over hun aanpak, standpunt, of over het begrip ‘hoogsensitiviteit’ in het algemeen. Zo goed ze in hun kracht kunnen staan, zo snel kan die omgeving dat gevoel onderuithalen. Dus ik sluit graag af met ons ‘standaard’ antwoord dat klaar zit als iemand met mij de discussie aan wil gaan over onze manier van doen/denken: 

“Voor mij/ons werkt het prima zo. Toch bedankt voor je advies.”

Neem het gerust over (of maak er je eigen ding van) en oefen het eerst voldoende voor de spiegel. De volgende keer dat je kritiek of een ‘goed bedoeld’ advies krijgt zal je het antwoord al kunnen horen in je hoofd, waardoor je zelf al een stuk beter in je kracht kan blijven en dan opeens op een keer zal je het jezelf ook luidop horen zeggen. De kracht zit in jou en de manier waarop je dit zo respectvol weet af te handelen. Vergeet achteraf geen overwinningsdansje te doen 😉 

Over haar boek ‘Hoogsensitief Ouderschap’

‘Hoogsensitief zijn: er is al zoveel over gezegd en geschreven, maar een boek dat me vertelt hoe ik als hoogsensitieve ouder ook goed voor mezelf kan blijven zorgen, ben ik nog niet tegengekomen. Dat is de uitnodiging van dit boek. Pik eruit wat voor jou goed aanvoelt en vertaal het naar je eigen situatie. Vertrouw op jezelf: jij kent je gezin het beste. Wees ook mild voor jezelf: je bent sowieso als hoogsensitieve ouder iemand die geeft en blijft geven. Je gezin zal niets tekortkomen, daar ben ik zeker van. Ik wil je gewoon tonen hoe je af en toe je eigen grenzen wat beter kunt bewaken, zodat je ook de mooie kanten van het ouderschap en jouw hoogsensitiviteit meer mag beleven.’

 

Win het boek ‘HOOGSENSITIEF OUDERSCHAP’

Bieke geeft 2 boeken weg van haar boek ‘hoogsensitief ouderschap’! Het is een echte aanrader… Ben jij zelf een hoogsensitieve ouder of heb je hoogsensitieve kinderen? Ken je iemand? Doe dan zeker mee… Je kan hier 1 boek winnen en via Instagram ook 1 boek. 

Hoe kan je meedoen?

• Laat in de comments weten dat je graag een exemplaar ontvangt
• Deel als je wil (niet verplicht) deze blogpost op je eigen sociale media en tag een vriend via Facebook

 

XOXO Nathalie & Bieke Geenen