U hebt geen restaurantbaby, neen…

Al vanaf Lex ter wereld kwam wisten we dat hij ongeveer hetzelfde kaliber ging zijn als zijn broer Vince. Een pittig mannetje met een hels volume. En ja, hels. Dat omschrijft het perfect. Hij huilt niet, hij krijst. En neen, niet omdat hij pijn heeft. Dat is gewoon zijn huiltje. Sorry mevrouw, zei de dokter, u hebt inderdaad geen restaurantbaby. Gelukkig ook geen huilbaby, maar wanneer hij huilt, dan heb je het geweten.

 

Geen huilbaby. Enkel een krijsbaby 😉

Een huilbaby heb je als hij minstens 5 uur per dag huilt. Dat hebben we niet. Gelukkig! Enig voordeel van Lex en zijn pittig volume is dat ik hem overal zou horen. Enig nadeel is dat alle andere mensen dat ook doen. Je hoort hem van mijlen ver. Het is een geluid waarvan je oren pijn doen. Ik lieg niet. Vince had dit ook, maar ik denk dat Lex het nog iets erger heeft. Hij kan ook niet zonder te huilen in slaap vallen.

De eerste weken had hij echt wel last van krampen. Ik werd gek. Hij vroeg ook om het uur borstvoeding én zijn drinktechniek was ook niet wat het moest zijn. Een van de redenen dus waarom ik na één maand al stopte met borstvoeding. Toen zei de dokter al dat het een overprikkelbare baby was.

Al meer dan 4 maanden op de zetel

Wij liggen nu al 4 maanden beneden op de zetel, met Lex in zijn wieg. Omdat hij anders boven Vince wakker houdt met zijn gekrijs en omdat we eindelijk Vince zijn slaapritme terug gevonden hebben. Er zijn meerdere mensen die ons gek verklaren en zeggen dat Vince het wel gewoon wordt maar echt… Lex huilt niet zomaar een beetje. Soms kan het tot een uur lang duren voor we hem getroost hebben, andere keren duurt het minder lang maar hoe dan ook, hij huilt ALTIJD. Uiteindelijk vindt hij zijn duimpje en valt hij in slaap. Een speen neemt hij niet. Wanneer we ermee gaan wandelen duurt het minder lang.

Enkel ‘s nachts valt het goed mee

Hij begint rond 8 uur aan zijn ‘lange slaap’. Meestal wordt hij dan nog één keer wakker voor het tussen 6 en 7 uur is (wanneer hij echt wakker wordt.) Hebben we pech dan wordt hij twee keer wakker. Soms ook omdat hij vaak ‘s morgens vroeg kaka doet. Wanneer we er snel genoeg bij zijn dan horen we hem niet en valt hij tegen het einde van zijn fles terug in slaap en kunnen we hem zonder meer wegleggen. Het gebeurt ook dat we niet snel genoeg zijn of dat hij krampen heeft en dan krijst hij. Yup krijsen.

Structuur

Het is een baby die veel structuur nodig heeft. Af en toe lukt het ons wel om beter in te spelen op zijn behoeftes. Vanaf de eerste tekenen van vermoeidheid leggen we hem weg, gebruiken we een afleidingsmiddel zoals een beertje dat muziek speelt of een elektrische tandenborstel. Dat werkt het beste. Gaan wandelen met de kinderwagen werkt ook. Tegenwoordig nemen we ook overal onze wipper mee naartoe. Daar zit hij enorm graag in. Nu het weer een beetje beter wordt kunnen we wat meer buiten zitten en met de Babybjörn wipper kunnen we Lex gewoon meenemen en hoeven we hem niet constant in de wieg of op de arm te dragen. Ik zou echt niet weten wat te doen zonder die wipper. Wij hebben er twee: eentje voor thuis en eentje dat nu permanent in de auto ligt.

Geen restaurantbaby

Maar wat ben ik soms jaloers op sommige koppels in restaurants of op een terras, in een hotel, op een camping of eender waar met baby’s die gewoon een beetje rondkijken, in slaap vallen en enkel even zeuren om eten. Baby’s die je amper hoort wenen. Soms durf ik gewoon iets niet te doen omdat ik bang ben dat Lex over zijn toeren raakt en wij helemaal in paniek raken. Want we weten allemaal dat een krijsende baby vaak niet echt geapprecieerd wordt op openbare plekken. Je krijgt dan meteen blikken toegeworpen en mensen wensten dat je gewoon opstond en wegging met die krijsende baby. Met een vliegtuig reizen durven we eigenlijk helemaal al niet. Eigenlijk enkel om die reden. Maar eigenlijk moeten we het gewoon doen… I know!

Het komt wel goed

Ook al weet ik dat het wel goed komt, ik vind het best jammer. Ik ben in ouderschapsverlof en ik zou eigenlijk voortdurend buiten moeten zijn, profiteren van in het laagseizoen op vakantie te gaan en gewoon genieten. Maar het is net hetzelfde als bij Vince… we doen het ‘maar beter niet’. Lex is een schat van een baby en wanneer hij niet huilt dan lacht hij voortdurend. Het is echt een vrolijke baby maar wanneer hij het even beu is… dan kan je maar beter oorstoppen kopen. Gelukkig hebben we geen huilbaby en moeten we dat gekrijs niet héél de dag aanhoren.

 

Wie heeft nog zo’n pittige baby? 

XOXO Nathalie