Wat ik als kind wilde worden… Het is best een moeilijke vraag. Ik wou alles worden. Ik ging even met de trein terug naar het verleden en dacht terug aan die mooie, onbezorgde tijd als kind waar alles mogelijk leek.

 

Snoepjeswereld

Ik heb altijd een hele grote en rijkelijke fantasie gehad. Zo kon ik uren met LEGO en Playmobil spelen, allerlei droomtekeningen maken en verhalen verzinnen alsof het niets was. Ik maakte een snoepjeswereld op papier en droomde van te wonen in zo’n wereld. Waar ik een hapje kon nemen uit een huis. Zo vond ik het verhaal van Hans en Grietje zo fascinerend omdat er een peperkoekenhuisje in voorkwam. Ik wilde zo’n wereld uitvinden. (Nu denk ik: Eikes, stel je voor dat iedereen al over je eetbare baan gewandeld heeft mijn zijn stinkvoeten.)

Troetelbeertjes

Vroeger zag ik heel vaak naar de troetelbeertjes. Ik wilde er zelf eentje worden. Liefst een beertje die iedereen kon omtoveren tot hele lieve mensen. Stel je voor dat je in een wereld leeft waar enkel gelukkige en lieve mensen zijn. Zou toch tof zijn? Ik vraag me vaak af hoekte komt dat er zulke slechte mensen op de wereld zijn. Die moeten toch ongelukkig zijn?

Dierenarts

Toen werden we iets groter en besefte ik dat mijn dromen, die dromen, dromen gingen blijven. Maar dat is niets. Ik kon altijd mijn ogen sluiten en even op bezoek gaan naar die fantasiewereld.

Maar ik wist wél wat ik wilde worden: dierenarts… Ik hield van dieren en wilde steeds bij dieren zijn. Maar ook dat bleek niets voor mij te zijn want ik huilde tranen met tuiten toen ik naar de film keek van Platvoet en zijn vriendjes, Black Beauty en nog erger… Alfred Jodocus Kwak. Ik bleek er veel te gevoelig voor te zijn.

Paardentemmer

Dan dacht ik: ik wil paardentemmer worden en een paard vangen die ik kan temmen zodat ik er de hele wereld mee kon rondgaan. Ik droomde van te paard naar school gaan. Maar die droom moest ik ook al snel opbergen. Ik had een ongeluk met een paard en sinds die dag was ik een beetje bang. Ik heb nog wel gereden maar steeds met die kleine angst in mij en je kan er pas ten volle van genieten als je onbezonnen bent. Zoals ik was toen ik kind was.

Nu ben ik leerkracht, een persoon die de dromen van de kinderen kan aanhoren en aanmoedigen…

Ik heb uiteindelijk mijn passie gevonden. Leerkracht zijn. Iemand die kan bijdragen tot wat kinderen later worden. Iemand die misschien invloed kan hebben en iemand die de dromen van de kinderen aanmoedigt. Want dromen zijn enkel bedrog als je niet probeert ze na te streven. Een mens moet dromen en in iets geloven, vooral in zichzelf.

Don’t dream your life, live your dream

 

 

Wat wou jij vroeger worden? Wat is jouw droom? 

XOXO Nathalie