Twee jongens? Een handje vol…of doe maar twee…

Wauw, ik had de broers van mijn vrienden al wel eens zien stoeien en ik hoorde de verhalen of opmerkingen wel van mensen. Wanneer je zegt dat je twee jongens hebt dan zegt iedereen gelijk: “oh wat druk dan. Ravotten enzo…” Tot voor kort dacht ik nog dat iedereen overdreef. Wat stereotiep. Maar ik moet mijn woorden terugnemen. Kinderen maken ruzie, net zoals grote mensen dat soms doen en daar zullen we mee moeten leven hahah.

Stoeien

Kinderen maken ruzie, dat wist ik wel al. Ik ben al meer dan 10 jaar juf. Op school kan ik er eigenlijk heel goed mee om. Maar alles lijkt zoveel moeilijker met je eigen kinderen hahaha. Sinds enkele weken trekt Lex enorm goed zijn plan. Hij is niet kleinzerig (de aantal keren dat hij al met zijn hoofd ergens tegenliep kan je al niet meer op twee handen tellen, ik denk dat hij dit stukje erfde van zijn opa) en hij heeft, laat ons zeggen, een doel in zijn leven: alles nadoen wat grote broer doet en tegelijk hem wat ambeteren, om het zo plat te zeggen. Voor mijn moederhart niet goed want ik denk dan altijd dat hij uit de zetel gaat vallen. Ik zie Vince plots op hem liggen of ik zie Lex in de haren zitten van Vince. Eigenlijk is het heel de tijd scheidsrechter spelen. Ik kan beter een fluit en kaarten kopen.

lees ook: Te veel communiceren met kinderen maakt het soms moeilijker

Van mij! Nee ik was daarmee aan het spelen!

Wat is dat toch met kinderen die nét dat stuk speelgoed moeten hebben van de andere. Plots lijkt dat het enige stuk speelgoed op aarde. Whaaaat? En ja hoor, er horen tranen bij en de kinderen maken ruzie. Ofwel van de ene ofwel van de andere. Maar ik weiger om steeds twee stuks te kopen. Ze moeten het maar leren. Uiteindelijk zijn er ook momenten waarop ze alleen kunnen spelen met al hun speelgoed. Soms gaat Lex of Vince naar oma en opa waar ze het rijk alleen hebben. Ook hier hebben ze zo van die momentjes. Dat vind ik ook wel belangrijk. Ik begrijp heel goed dat ze soms niet willen delen en dat hoeft ook niet. Jij wil toch ook niet altijd alles moeten afgeven als je nét goed aan het spelen bent?

Kinderen maken ruzie

Goh mannen, ik vind het niet gemakkelijk hoor. Het moederschap wordt steeds moeilijker hahaha. Dit aspect komt er nog eens bij: ruzies. I know, kinderen maken ruzie. Ik weet niet altijd even goed hoe ik gepast moet reageren en dat weet ik ook. Je eigen kinderen reageren anders dan kinderen op school. Vreemde ogen dwingen en dat merk ik wel. Dit wordt weer zoeken. Gelukkig heb ik al een tijdje een goed boek in de kast liggen en kan ik hem nu gebruiken. Tijd om hem grondig te lezen!

lees ook: wat is dat toch met kinderen en hun crisissen

Samen spelen, wat nou delen

Dit boek gaat over de band tussen broers en zussen, vriendschappen, speelgoed delen en sorry zeggen. Het boek zorgt ook voor tools om hun zelfvertrouwen en oplossingen aan te bieden en zo hun sociale vaardigheden te versterken. Dit boek is niet enkel handig voor thuis maar ook voor leerkrachten. Ik gebruik bijvoorbeeld hun TOP-model zelf in school: TROOSTEN (aandacht en kalmeren van verdrietige en boze kinderen- ONTDEKKEN WAT IEDEREEN WIL (We gaan luisteren naar elkaar behoeftes en zo samen tot een oplossing komen) – PLANNETJE MAKEN

In dit boek staan handige tips, bruikbare tools en uitleg over hoe kinderen van een bepaalde leeftijd in elkaar zitten. Is dit boek heilig en gaat dit werken voor elk kind? Misschien ook niet. Maar ik ben ervan overtuigd dat je veel sterker in je schoenen gaat staan als ouder en leerkracht wanneer je bepaalde zaken weet. Samen kom je wel tot een oplossing en zo leer je ze vaardigheden die ze in hun latere leven zeker gaan kunnen gebruiken.

Je kan dit boek vinden bij o.a de website Gezinnig.nl waar ze ook nog andere interessante opvoedboeken en behoren hebben.

 

Hoe gaan jullie om met die broer en zussen die ruzie maken? 

XOXO Nathalie