Vince huilt enorm veel.Koemelkeiwitdieet, clusteren, regeldagen? We zijn soms ten einde raad.
Regeldagen?
Een baby. schattig maar kan niet zeggen wat er mis is.Damn!
Waarschijnlijk hebben 80% van alle baby’s krampjes en pijn wat resulteert in huilen of in ons geval krijsen. Nee, mijn baby heeft geen zacht gehuil maar een schil gekrijs waarvan je oren zo gaan ploppen.
Mjah. Oké dan. Wanneer dit niet meer binnen de perken blijft en uren doorgaat dan word je wel radeloos moet ik zeggen. Op dat punt stonden we enkele weken geleden. Ons mannetje had een dik gezwollen buikje en pijn! De kinderarts raadde mij een koemelkeiwitdieet aan oftewel: alles waar koemelk of eiwitten inzitten vermijden/schrappen. Dit zeggen tegen mij is zeggen tegen een drugsverslaafde dat hij geen drugs meer krijgt vanaf nu. Met goede moed begon ik en ben nu reeds 3 weken bezig.
Of ik verschil zie? Geen idee! Ondertussen is hij al wat ouder en groeien de meeste baby’s stilletjes aan uit die krampen… We gaan ook naar de osteopaat. Dus als we eens wat minder goede momenten hebben denk ik meteen dat ik iets verkeerd gegeten heb! Als we dan goede dagen hebben weet ik niet hoe het komt: dieet, osteo of gewoon geluk. Ondertussen heeft hij niet meer zo’n gezwollen buikje, joepieee!
We weten het niet …
De afgelopen 3 dagen was het heel goed! Niet teveel huilen overdag, al helemaal niet ‘s nachts (wat hij nog nooit gedaan heeft!) en hij leek vrij gelukkig. Ook al had ik mij gewaagd aan een yoghurt!
Gisteren mochten we het bekopen: heel de dag huilen, willen eten en niet gelukkig zijn.
Toen mijn vriend om 21uur moest gaan werken en ik alleen achter bleef met onze huilende man zonk de moed in de schoenen.Tot 23uur heeft mijn kleine man nog liggen krijsen, echt krijsen met dikke tranen. Niet van krampen. Maar wat dan wel? Mijn hart brak. Hij wou heel de tijd eten maar hij was veel te hard over zijn toeren om te kunnen eten.
Uiteindelijk is hij in mijn armen in slaap gevallen door het vele huilen denk ik.
Hij sliep door tot 3u30 en had langer kunnen slapen als mijn stomme wekker niet afgegaan was, tussen de boxspring terechtgekomen was en ik niet met een keerborstel hem er tussenuit moest pulken omdat het stomme ding al een kwartier aan het afgaan was! Balen! Maar als bij wonder sliep hij na het eten 3uur verder en da het volgende eten weer 3 uur verder om uiteindelijk wakker te worden (zoals elke morgen) met krampjes. De draagdoek in en opgelost, hij slaapt nu heerlijk tegen mij aan terwijl ik deze blogpost schrijf.
Geweldig toch?
Dus…allergie? Ik denk het niet eigenlijk.
Reflux? Misschien wel, hij slikt vaak precies terug iets in.
Clusteren? Kan ook.
Of moeten we er gewoon door?
Hebben jullie dit ook gehad?
XOXO Nathalie
2 Comments
Mamadammeke
5 juni 2014 at 16:34Ik vrees het laatste..
Het op u af laten komen, en hem veel in de doek steken en bij u dragen…
Wat zegt de osteopaat over de KMA?
Courage! En bedankt (mijn mantra) “het is maar een fase, het is maar een fase, het is maar een fase, …”
Sarah Ceulemans
27 juni 2014 at 15:55Hey Nathalie, onze Tomas heeft ook al veel last gehad van krampjes (vanaf dat we thuis waren eigenlijk). Ik geef wel flesvoeding in tegenstelling tot jou. Wij hebben ondertussen ook al vanalles geprobeerd: andere pap (voor gevoelige darmen), een homeopathisch middel (druppeltjes tegen darmkrampjes), een kersenpitkussentje tegen zijn buikje, troosten, tutje geven, als een luipaard op de arm leggen (zodat er druk op zijn buikje komt), … Het is een zoektocht. Soms lijkt het te werken maar even later dan weer niet. Ik hoor ook constant van anderen dat het normaal is en dat elke baby erdoor moet. Het zou ook pieken tussen de 6 à 9 weken. Wat bij ons de laatste tijd helpt is een speciaal middeltje voor de voeding (Infacol) dat van alle luchtbelletjes in de darmen 1 grote luchtbel maakt zodat hij makkelijker kan boeren of een scheetje kan laten (nu ja, 1 grote scheet in plaats van 20 kleintjes ofzo). Het is geen wondermiddel want ook nu hebben wij goede en slechte dagen hoor. Ook hebben we gemerkt dat inbakeren echt wel een rustgevend en troostend effect heeft. Warmte op zijn buikje vind hij ook heel fijn, dus ofwel nemen we het kersenpitkussen (speciaal voor baby – in een knuffeltje – gekocht bij Essenza) ofwel leg ik urenlang mijn hand op zijn buikje en oefen ik er ook wat druk op uit terwijl hij – gedraaid op zijn linkerzijde – op mijn borst/buik ligt. Het is gewoon verschrikkelijk om je kleine vent zo te zien afzien. Ik snap volledig waar je mee zit. Als ik Tomas zijn gezichtje zie veranderen – rood en verdrietig – & zijn vuistjes zie opspannen & zijn beentjes verkrampt op en neer zie gaan (stampen), dan breekt m’n hart en wou ik dat ik zijn pijn kon overnemen. Je moet er even de moed inhouden (alsook de slapeloze nachten erbij nemen)! Je dit al vaak hebben gehoord, vermoed ik. Maar misschien helpt het als iemand als ik (die op hetzelfde moment zowat hetzelfde meemaakt) je een hart onder de riem steekt 🙂 Groetjes & nog veel sterkte in de strijd tegen de krampjes! Sarah & kleine Tomas