Zijn mensen asociaal sociaal geworden ?

Zijn mensen asocialer geworden? Ik denk van wel eigenijk. Ook al is er zogezegd social media waar ik wel veel mee bezig ben, het maakt er de mensen absoluut niet socialer op vind ik. Ik noem het soms asociaal sociaal zijn. Het is door kleine dingen dat ik eigenlijk tot het besef ben gekomen hoe goed het vroeger soms was. Ik moet ook mezelf maar eens onder de loep gaan nemen.

Throwback naar mijn kinderjaren

Ik heb tegen het einde van de zomervakantie even een dieptepuntje gehad. Omdat ik mee de prijzen voor Jack Attack verzamelde (de fancy fair ten voordele van zieke Jack) kwam ik terug op de camping terecht, waar ik als kind van kleins af elke zomer zat. Twee maanden aan een stuk, de hele zomervakantie. Het was geweldig. Geen enkele minuut verveelde ik me daar. Ik vond niet dat twee maanden vakantie teveel was, ik vond het zelfs te weinig. Buitenspelen, sociaal wezen, kampen bouwen, fietsen, in de natuur zijn… en als het regende speelden we binnen. Geen tv. Ik tekende, schreef in mijn dagboek, speelde gezelschapsspelletjes met mijn tante en nonkel of speelde met vrienden binnen: knutselen, play-doh, met de pony’s… Echt waar geen minuut heb ik mij verveeld.

Dus toen ik op de camping de omgeving zag, de mensen die er nog zijn terugzag en een bezoekje bracht aan de bungalow waar ik al die jaren verbleef kon ik tranen niet langer bedwingen. Die week keerde ik 4 keer terug. 4 keer met tranen en een zware throwback naar vroeger. Ik overwoog zelfs een bungalow te kopen. Maar ja… het is niet meer hetzelfde zeggen ze. En dat klopt. De feestjes, de activiteiten die er vroeger waren, die zijn er niet meer zoveel. Wel is er een gloednieuwe binnenspeeltuin en buitenspeeltuin wat alleen nog maar een meerwaarde kan bieden aan de kinderen. Daar leren ze ook sociaal te zijn en met elkaar te spelen en praten. Vele van mijn vrienden zijn ook niet meer op die camping. Het aantal kinderen is er drastisch gedaald. Mensen doen dit niet meer zo snel blijkbaar. De mensen die er zijn, zitten liever rustig en alleen. Misschien omdat ze na een druk jaar even rust willen zonder teveel mensen om zich heen? Ervaren we gewoon teveel stress en worden we daardoor asocialer?

Fancy fair met veel nostalgie

Op de Fancy Fair van Jack kwamen er echter wel veel oude bekenden. Dat was nog maar eens een throwback. Het was zo leuk iedereen nog eens te zien. De meesten hadden ook kinderen. Ik vroeg me af hoe het zou zijn als die allemaal op de camping stonden. Maar alle verhalen waren hetzelfde: het werk, de prijs van het staangeld, de partner die het niet zag zitten…

Toch denk ik: voor kinderen is dit toch ideaal? Wat gaan we doen vandaag? Buitenspelen natuurlijk en de wereld verkennen! Uitstapjes kan je nog altijd doen hoor. Gaan werken evengoed. Want daar word je pas écht sociaal. Samen spelen. Niet achter de mobiele telefoon of de computer maar wel in real life!

Mensen doen liever iets op zichzelf?

En toch ervaar ik de laatste tijd dat mensen vaak liever op zichzelf zijn. Ik zei bijvoorbeeld aan mijn buren dat hun kindjes best eens mochten komen spelen. We wonen er net een jaar maar ik hou ervan sociaal te zijn. Ik had een enthousiaste reactie verwacht want dat is toch leuk? Elkaar leren kennen… Maar het was eerder een terughoudende reactie. Ik merk dat er in de omliggende tuintjes veel kinderen spelen. Het zou toch leuker zijn moesten ze samen spelen? Misschien ligt het probleem bij ons, dat kan natuurlijk ook zijn hahaha.

Toeval

Misschien is het gewoon toeval want van collega’s hoorde ik dan weer helemaal andere verhalen. Het zal gewoon wel een samenloop van omstandigheden zijn. Maar door alles wat er in de wereld gebeurt zijn mensen banger geworden. Kinderen speelden vroeger onbezorgd op straat en in de bossen. Nu “spelen” er in sommige wijken ook nog kinderen op straat, al hangt dit van wijk tot wijk af of je het wel “spelen” kan noemen. Maar goed… Het is niet meer hetzelfde.

Sociale media

Sociale media, ik heb er al veel moois mee meegemaakt en ik heb er enkele leuke mensen mee leren kennen, maar dat blijft natuurlijk allemaal heel relatief. Ik spreek veel liever in real life af. Trouwens, zo onschuldig is het allemaal niet en ik maak er mij ook (soms) schuldig aan.  Dus vanaf nu ga ik duidelijke afspraken maken met mezelf inzake social media. Vanaf vandaag, deze moment: ik neem mijn telefoon niet meer op de tafel tijdens het eten (thuis en op restaurant of bij vrienden), ik laat de telefoon tijdens het spelen met de kinderen ver weg liggen (behalve af en toe om een foto te maken) en op bepaalde afgesproken tijdstippen check ik mijn mails en dergelijke. Ook op school tijdens de pauze laat ik mijn telefoon in mijn handtas zitten. 1 keer mag ik het van mezelf controleren. Uiteraard lees en maak ik nog graag blogs, maar dat hou ik tijdens de momenten waarop de kinderen naar school zijn, slapen en wanneer ik voor de blogs ‘werk’.

Eye opener …

Maak even tijd om dit filmpje te bekijken… doen, echt doen…het deed me wel even nadenken…

 

Wat vind jij? Spendeer jij TEVEEL tijd aan sociale media ? Vind jij dat mensen asocialer zijn geworden? 

XOXO Nathalie