Moeder, waarom leven wij, de titel van een boek dat me altijd bijgebleven is. Ook iets waarover ik vaak nadenk. Geen idee waarom wij leven. Gewoon, omdat het zo is zeker? Dat is ook een vraag waar vele mensen een antwoord op proberen te zoeken en we komen dan terug naar … God. Hij (zij? het?) heeft ons op de wereld gezet.
Maar die God is voor iedereen dan weer anders. Mensen vergeten vaak dat God een begrip is dat door mensen uitgevonden is. Iets om in te geloven en aan vast te houden in moeilijke tijden of om een antwoord te geven op onverklaarbare toestanden in de jaren stillekes toen de wetenschap nog niet bestond. Voor God waren er meerdere Goden en voor die meerdere Goden weer iets anders. Je kan er nog vele andere redenen voor verzinnen. In ieder geval… ikzelf denk ook vaak aan hoe het zou zijn, die eerste mensen op de wereld enz… Maar ik ben rationeel genoeg om te beseffen dat godsdienst eigenlijk draait om “waarden en normen”. Mijn persoonlijke mening (en die mag verschillend met de jouwe) is dat je de verhalen over Jesus en God kan gebruiken om mensen/kinderen goede waarden en normen bij te brengen, dat je op zoek moet gaan naar de verborgen boodschappen in de verhalen. Dat het niet wil zeggen dat de blinde weer echt kon zien, maar dat de blinde weer moed had en het “weer zag zitten”. Dat zijn twee verschillende opvattingen van hetzelfde zinnetje. Jammer genoeg zijn de heilige boeken waarschijnlijk geschreven door heel verstandige mensen maar worden ze op te veel verschillende manieren geïnterpreteerd. Anyway, je begrijpt mijn punt… Ik vind de Bijbelse verhalen en de andere godsdiensten iets om mensen GOEDE waarden en normen bij te brengen. Of je het nu letterlijk of niet gelooft, het zou iets moois moeten zijn. Het zou vrede moeten brengen… zou zou zou.
Goed, waar ik de laatste dagen eigenlijk over nadenk is het volgende: slechte mensen die door en door slecht zijn, verknipt zijn en ziek zijn zoals Hitler, dictatoren, terroristen zijn ook ooit schattige kleine baby’s geweest. Waar gaat het dan fout? Hoe kan een mens zo slecht worden? Word je er mee geboren of word je gewoon zo gemaakt? Zouden de ouders van die mensen dit ooit hebben gewenst? Vanaf welk punt verloren ze elk greintje compassie, liefde,… Hoe kan iemand zo onwetend zijn, hoe kan iemand nu zo’n geloof hebben? Dan ben je toch ziek, echt ziek? En het zijn niet altijd mensen die een moeilijk leven hebben gehad die zo worden hoor, dus dat excuus kan je niet altijd optrekken.
En ja, ik heb schrik. Ik ben bang dat mijn zoon tussen gekken opgroeit. Dat je steeds bang moet zijn wanneer je op vakantie gaat, wanneer je in je eigen land op stap gaat. Ook al zegt iedereen om niet bang te zijn, hoe kan je dat nu niet zijn? En anders…doe er dan iets aan. De miserie komt steeds dichter. Hoe meer Europa wil helpen, hoe meer miserie we krijgen, alsof men niet wil dat we helpen.
Ik hoop dat mensen nog in de liefde blijven geloven. Ik hoop het want zo’n wereld wil ik niet voor mijn kinderen en ook niet voor mezelf als ik eerlijk ben. Wat ga jij zeggen als je kind vraagt: Moeder, waarom leven wij?
Make love, not war…
XOXO Nathalie
No Comments