Voor ik naar New York ging had ik er een bepaald beeld van gevormd. Zou het zoals in de films en series zijn? Loopt iedereen er zoals Carrie van Sex And The City bij? Staat er een Mac Donalds op iedere hoek van de straat? 

 

We kwamen aan toen het al donker was en hier zou het al 4 uur ‘s nachts (of ‘s morgens?) zijn. Ik was enorm moe en wou enkel nog mijn bed zien. Toch hield ik mijn ogen open in de taxi toen we New York binnenreden. De skyline was prachtig! Hoge gebouwen, allemaal lichtjes en véél, véél verkeer. Een bruisende stad. Zoals ik me had voorgesteld.

Aangekomen in het hotel ploften we neer op ons (piepende) bed en ontdekten we waarom  NYC de “City that never sleeps” heet. Getoeter van auto’s, verkeer, andere geluiden… Het was oorverdovend. De volgende dag gingen we oorstoppen kopen. Dit is echt abnormaal. Over verkeer gesproken… Wist je dat ze toeristen kunnen onderscheiden van New Yorkers door te kijken hoe we de straat oversteken? Wij blijven netjes aan de kant staan, terwijl New Yorkers gewoon in het midden van de straat gaan staan, de auto’s zoevend en toeterend voorbij rijdend… Ze lopen gewoon door het rood, politie en al. That’s normal. Okay dan… Ik heb enkele keren gedacht dat ik sowieso een dode ging zien en af en toe moest een auto flink op de remmen gaan staan. Ook die auto’s maken van twee rijvakken gewoon drie rijvakken. Toeteren is daar doodnormaal. Volgens mij leren ze dit op de rijschool. No way dat ik daar ooit zelf zou rijden. Maar het heeft wel iets, al die drukte…

Wat me ook opviel was dat het écht zoals in de series is: businessman in maatpak, oortjes van de GSM in, joggers en mensen met koffie (Starbucks?) in de hand. Dat is dan ook het eerste dat ik ging kopen: een koffie in Starbucks. Mijn twee favoriete smaken: Gingerbread Latte en Pumpkin Spice Latte. Heerlijk  Maar… geen Carrie’s. Ik dacht meer opgesmukte dames te zien paraderen. Wel verzorgd, dat wel, maar niet overdreven dressed. Ik viel dus gelukkig niet uit de toon. Oef! De Mac Donalds bleven weg en ik vond wel veel “Pain Cotediens”, “Prêt à manger” en “Starbucks”. Meer over deze plekjes komt nog. Ze zijn daar echt wel bewust met calorieën bezig en op veel menu’s vond je hoeveel calorieën je in dat gerecht kon vinden.

New York is wel machtig, met zijn hoge gebouwen. Enkel toeristen kijken dan ook met open mond naar boven en wijzen en zeggen WOOOOW (zoals ik dus). Wanneer je naar boven kijkt krijg je hoogtevrees… Of hoe heet dat dan? The Rockefeller Building was dan ook een enorme ervaring. Wat een mooi uitzicht. We gingen er zowel overdag als ‘s avonds heen.

De mensen zijn enorm vriendelijk, zowel in winkels als op straat. Op straat zal dit ongetwijfeld gemeend zijn. In de winkels misschien en op restaurant draait alles om de fooi die ze krijgen. Want meestal worden ze heel weinig betaald en moeten ze het hebben van de fooi. Die is verplicht (tussen haakjes) en bedraagt vaak 20 procent (bovenop de taxes die je ook nog eens moet betalen). Zo moesten we op een bepaald moment meer dan 30 dollar fooi betalen. We wilden ook niet weten wat er ging gebeuren als we dit niet deden. Dus of de vriendelijkheid van die mensen nu bepaald wordt door dit systeem… I don’t know. Waarschijnlijk wel een beetje. Sommigen waren te vriendelijk. Maar dat wil niet zeggen dat ik de mentaliteit van vele mensen daar veel beter vind dan hier in België. Hier lopen nl. naar mijn mening enorm veel verzuurde en norse mensen rond. Wanneer je daar iemand stootte zeiden ze allemaal : I am so sorry, terwijl ik dan nog nota bene tegen die persoon was gelopen.

De stad waar je eindeloos kan shoppen… Ja, maar dat kan je hier ook. De grote ketens banen zich wereldwijd een weg en je ziet ze overal. Originaliteit is er niet meer hoor. Echte Amerikaanse winkels… ik ben er niet geraakt. Waarschijnlijk zijn ze er wel maar zijn ze verborgen ergens waar de toeristen minder komen. Jammer maar helaas. Ik heb dus helemaal niet zoveel kunnen kopen. De dollar stond bovendien slecht en was bijna even veel als de euro. Geen koopjes dus. Binnenkort komt er een shoplog dus …no worries, je komt nog te weten wat ik wél gekocht heb.

Central Park is het leukste park waar ik al ooit geweest ben. Ze hebben er fameuze speeltuinen, allemaal ultra kidsproof en de mommy’s hebben allemaal kinderwagens met een speciale cup houder zodat ze hun water of koffie (of papfles?) erin kunnen steken. Allemaal! Heb jij ooit al iemand daarmee zien rondlopen? Ik wil , ik wil, ik wil ! Allemaal lopen ze daar in hun fitness outfit, alsof ze net gaan lopen zijn met hun kinderwagens met koffie in… (yeah right). Maar terug even over de speeltuinen. Die zijn allemaal omheind. Geen kind dat eruit kan. Ook staan er om de meter bankjes waar de mommy’s of daddy’s kunnen rusten. Van dat joggen dan weliswaar.

New York is very social. Very social media. Allemaal lopen ze te praten tegen zichzelf (dachten we). Bleek dus tegen iemand in de oortjes te zijn. Is in. Ook houden ze hun gsm niet tegen hun oor maar voor hun mond. Huh? Anyway, ik voelde me wel goed want overal was dan ook WIFI. FREE WIFI. Gelukkig, anders had de WIFI WITCH (lees *HIER*) weer bovengekomen. New York is duidelijk mijn ideale omgeving. Ik voelde me meteen thuis.

Wat ik wel miste was wijn… Wijn is daar peperduur. In het hotel 18 dollar en in de goedkopere zaken 12 dollar. Say what? Gelukkig waren de meeste wijntjes wel lekker. Behalve een 15 dollar kostende wijn ergens in Central Park. Wat vies.

Maar, without a doubt, New York is de moeite… Goed sparen is wel de boodschap. Ik heb er alvast van genoten en wil zeker een keertje terug gaan. Binnenkort doe ik nog uit de doeken wat we allemaal gingen bezoeken, waar je lekker kan eten en wat ik gekocht heb. Stay Tuned.

Zijn jullie al in NYC geweest? 

XOXO Nathalie