Dit is een ode aan papa. Aan de papa van Vince maar ook aan alle papa’s die zich zo bekommeren om hun kind zoals hij. 

Bedankt om er steeds te zijn voor ons. Je bent niet vies van pampers, je stond ook ‘s nachts op  om ons zoontje van zijn nachtelijk drankje te voorzien en speelt met hem doorheen de dag. Mensen vragen me soms hoe het komt dat ik me nog kan bezighouden met bloggen en (extra) schoolwerk. Dan antwoord ik 3 dingen:

– Ik heb een poetsvrouw die 1 keer per week de “grotere kuis” komt doen en dat neemt al een grote zorg weg;
– Ik zit geen minuut stil, behalve als ik blog of lees;
– Ik heb een vriend die een uitzonderlijk geweldige fantastische vader is.

I

Ik zeur soms wel eens en jij zeurt wel eens op mij, maar eigenlijk vullen we elkaar best wel aan, jij en ik. Ik kan geen betere papa voor Vince voorstellen. Geen uitspraken zoals “baby’s zijn niets voor mij”. Jij bent al vanaf de eerste seconde bezig geweest met ons zoontje. Jij kookt voor je gezin en bent er voor ons.  Als ik jou zie spelen met Vince dan smelt mijn hart. Je ziet gewoon dat ons zoontje geniet. Deze week is het allemaal “papa, papa, papa”. Samen ravotten, samen spelen in de zetel en spetteren in het bad. Hoe wilder hoe liever! Jij laat ons niet aan ons lot over en zegt niet: “Dat is de taak van een vrouw’. Nee jij bent er voor je zoon en dat gaat hij ook altijd onthouden. Jij bent een papa die bezig is met zijn zoon, die hem dingen leert en een papa waar hij later naar kan opkijken. Ik ben zo trots op jullie allebei.

Je bent de beste papa die Vince zich kan wensen (en die mama zich kan wensen).

Lieve schattie, lieve papa, wij zien je doodgraag!

Veel liefs van je vrouwtje en je zoontje.