Onthaasten, waarom is dat toch zo moeilijk?

Op het moment dat ik dit artikel begin te schrijven zit ik in Tenerife, met mooi weer en mooie mensen om me heen. Mijn gezin. Toch betrap ik me erop dat ik het erg moeilijk vind om te relaxen. Ik wil steeds ‘alles’ uit momenten halen en tegelijkertijd doe je die momenten soms stuk omdat je nét teveel wil. Mijn favoriete tijdschrift ‘Flow’ heeft deze maand een reeks over slow living. Daar stonden erg herkenbare stukjes in.

Onthaasten

Wat is dat nu toch met dat onthaasten? Is het een nieuwe trend ofzo? Dat zullen ongetwijfeld veel mensen zich afvragen. Maar eigenlijk is het de natuur dat terug in balans wil komen. Steeds meer willen mensen terug naar de eenvoud. Ontspullen, het minimalisme, slow cooking, slow living, slow mornings… Ken je die dingen? Wel, ik kan ze geen ongelijk geven want door ons steeds meer en meer verplichtingen op te leggen en te “willen” gaan alle mooie momenten aan ons voorbij. We leven maar 1 keer en ook onze kinderen zin niet voor eeuwig klein.

Genieten van de momenten

Onthaasten wil in mijn geval ook zeggen: meer genieten van de momenten die er dan wél zijn. Bij mij moet alles vlug en meteen en ik wil het liefst van al dat het dezelfde dag nog in orde komt. Bij sommige dingen is dat goed, want er zijn ook mensen die té traag leven en die niets gedaan krijgen omdat ze er niet aan beginnen. Je moet natuurlijk wel DOEN, initiatieven nemen en een beetje ondernemend zijn. Maar in mijn geval, waar ik ga op letten, is dat ik meer geniet van de momenten zelf. Niet 5 activiteiten gaan doen op één dag, maar bijvoorbeeld 3 en daar intens van genieten. Of zelfs maar 1. Who cares? Zolang je maar gelukkig bent.

Slow playing

Nou, die term heb ik nog niet gehoord maar ik stond gisteren te kijken naar mijn kinderen die zich meer dan een uur bezig hebben gehouden op het strand van Tenerife. Zonder schepjes, zonder autootjes, maar gewoon met hun handen en wat steentjes. Materialen van de natuur. Ze genoten met volle teugen. Ik heb fantasie gezien, ze maakten geweldige dingen. Als je kinderen gewoon wat spullen aanbiedt waar eindeloze speelmogelijkheden mee zijn, dan gebeuren er wonderen. Ze maakten treinsporen in het zand, gingen beton maken van modder, huizen bouwen van stenen en een dam maken zodat het water er niet voorbij kon. Dit was écht even onthaasten. Ik keek ernaar met liefde, met bewondering en vooral met het gevoel dat ik écht aan het genieten was van dat moment. En zij ook. Nog belangrijker in een mama haar ogen…

Dus gaan we nu chillen?

Ga ik nu meer onthaasten? Ik probéér. Vanochtend dacht ik in mezelf :oh nee, het is al 10 uur en we zijn nog maar aan het eten. Er is al zoveel van de dag voorbij. Maar dan bedacht ik me… So what? We zijn aan het genieten, relaxen. Niets moet, alles mag! Komaan, live a little. Als we die ene activiteit niet doen, dan doen we toch gewoon een andere? Het belangrijkste is dat we het SAMEN kunnen doen en beleven.

En thuis?

Thuis.. mjah… Ik ga proberen die lijn verder te trekken. Samen genieten van de momenten die we hebben, want kinderen worden zo snel groot (dat is ECHT) en voor je het weet gaan ze alleen op stap. Ze zeggen soms… je hebt ongeveer 18 zomers samen… Nou dat is toch niet zoveel als je erover nadenkt? Ik ben er al 5 kwijt bij Vince. Dus ja, ik ga het thuis ook proberen. Ik ga me focussen op het goede, op de momenten samen en kijken naar wat er écht toe doet.