Ik ben PRO positief opvoeden (met wederzijds respect en vertrouwen) en geduldig zijn als ouder en leerkracht, maar je bent natuurlijk ook nog gewoon een mens. Moest je nooit boos worden, dan wil dat zeggen dat je dat gevoel uitgeschakeld hebt, niet? Iedereen wordt toch wel eens boos? Volgens mij onmogelijk om het niet te zijn, maar bon. Het hoort er gewoon bij. Maar… ik leg altijd wel duidelijk aan mijn kinderen uit WAAROM ik boos word/ben en hoe ik dat ervaar. Benieuwd hoe ik daarmee omga?
Het is normaal om eens ‘uit je krammen te schieten’
Ken je deze uitdrukking? Deze Vlaamse uitdrukking staat zelfs in de Van Dale en betekent kwaad worden, boos worden. Niets mis mee. Zo laat je aan je kinderen zien dat jij ook gevoelens hebt. Ben je voortdurend kwaad, dan is er iets mis. Niet persé met jou, maar met de situatie. Ik kan eerlijk zeggen dat ik niet veel kwaad ben. Als ik kwaad ben is het meestal omdat er onrecht in het spel is, omdat mijn potje overliep of omdat ik met iets anders in mijn maag zit. Zelf ben ik hoogsensitief, dus dat gebeurt wel eens… hahaha… Maar meestal kan ik de situatie wel aan.
Leg uit waarom je kwaad bent en wat het met je doet
Mijn tips naar anderen (wat voor mij trouwens enorm goed werkt) is de volgende: leg uit aan je kinderen waarom je kwaad bent, welke gevoelens dat het bij jou teweeg brengt en waarom. Zo vermijd ik te beginnen met JIJ BENT… JIJ DOET… JIJ … JIJ .. JIJ… maar start ik vanuit de IK-persoon. Ik vind het niet fijn dat … is gebeurd want daardoor voel ik mij… Ook word ik niet meteen boos maar heb ik zelf een trucje gevonden dat werkt voor mijn kinderen, waardoor ze aanvoelen dat het genoeg is geweest. Soms stoppen ze dan op tijd en andere keren stoppen ze niet en tja… dan barst de bom wel eens. Maar vaak begrijpen kinderen wel waarom je boos bent geworden en leren ze eruit.
De vulkaan die barst
Vince was nog jonger toen hij fan was van dino’s en hij zag een vulkaan in een boekje. Hij was best geïnteresseerd in de vulkaan en vroeg naar de werking. Toen bedacht ik dat een link naar een vulkaan wel toepasselijk kon zijn. De vulkaan begint te borrelen… De boosheid of irritatie komt ook zo opzetten. Hoe langer hoe meer dat het borrelt, hoe groter de kans op een uitbarsting. Ik besloot toen aan Vince (en ondertussen Lex) deze vergelijking uit te leggen. Ik zei: “Wanneer er iets gebeurt wat niet zo fijn is, krijgt mama een lastig gevoel ik haar buik… Denk maar aan de lava in een vulkaan. (Ze knikten heftig JAJAJA) Hebben jullie dat ook wel eens? (Ik liet hen dan dingen opsommen die ze zelf niet zo leuk vonden en ik polste naar hun gevoelens). Wel, wanneer dat niet stopt of wanneer mama vraagt om te stoppen en jullie doen dat niet, dan begint de lava te borrelen en omhoog te komen (ik deed teken naar mijn maag en zo omhoog en stopte aan mijn keel). Als het mij allemaal teveel wordt kan het zijn dat mijn vulkaan barst en dan komen er wel eens boze woorden uit mijn mond. Net zoals de lava die uit de berg stroomt. Dat is natuurlijk niet fijn… “
Beide kinderen begrepen eigenlijk vlug de vergelijking. Sindsdien geef ik aan wanneer ik echt boos begin te worden. Ze kunnen hun gedrag dan bijschaven of de gevolgen dragen. Nou ja, ik bedoel niet dat ik ze dan uit ga schelden, maar dan kan het wel eens zijn dat ik mijn stem verhef of eens over de rooie ga. Ik vertel hen dan dat de vulkaan gebarsten is en dat ik eerst moet kalmeren om de lava weer rustig te krijgen en dat zij mij daarbij kunnen helpen.
Lex en de vulkaan
Nu, het mooie aan heel de zaak is dat mijn jongste zoon laatst heel boos werd. Door wat voor reden dan ook (waarschijnlijk omdat hij niet kreeg wat hij NU wou) en ik vroeg hem “Wat is er nou toch aan de hand!?” en weet je wat hij snikte? “Mijn vulkaan is gebarsten”. Ik streelde hem over zijn hoofdje en zei hem dat we samen gingen zorgen dat het terug beterde. Ik zei hem om samen met mij diep in en uit te ademenen rustig te worden. Het lukte… Dat was voor mij een mooie bevestiging dat dit werkte voor ons. Voor Vince ook, maar die moet je dan even gerust laten zodat hij kan kalmeren… Ieder kind reageert anders.
lees ook: boekjes die ervoor zorgen dat kinderen hun gevoelens kunnen benoemen
Omgaan met gevoelens
Kinderen en hun gevoelens. Boos worden, verlegen zijn, verdrietig enzovoort… Het is niet altijd even makkelijk. Ik schreef er al enkele artikels over. Misschien heb je er iets aan ?
Kinderboeken met thema gevoelens
Hoe kan je empathie bij kinderen vergroten en ze leren omgaan met gevoelens?
DIY // Een gevoelensmeter maken voor of met je kinderen
Geef je kind knuffels, kusjes en zeg hen dat je ze graag ziet. Iedere dag, ieder moment
Praten rond gevoelens met kinderen, hoe begin je daaraan?
Hebben jullie ook zo’n trucje? Bij ons werkt dit heel goed.
XOXO Nathalie
1 Comment
Zoë engelbeen
28 januari 2020 at 09:17bovenste boekje juist besteld se 😉