Peuterperikelen #1

Peuterperikelen #1, mijn eerste blogpost van een reeks die ongetwijfeld vaak zal terugkeren. Hoe gaat het met kleine man, die stilletjes aan groot wordt…

Nou, we hebben onze handen vol hoor! Ondertussen is Vince 13 maanden (en een half!). Hij heeft sinds zijn eerste verjaardag een enorme groeispurt gekregen en heeft er wat skills bijgekregen.

Ten eerste heeft hij amper maatje 74 gezien, het lijkt net alsof hij die maat overgeslagen heeft en meteen naar 80-86 gegaan is. Eh, oké, ook goed! Gelukkig calculeert mama dit steeds een beetje in. Hou je nu maar een beetje in want mama heeft de kast vol gehangen met nieuwe leuke spullen! Je kon de zomerse items hier al bewonderen. Wat zeg ik nu? Kast!? Mini wardrobe! We leggen amper iets in de kast want we kleden Vince beneden om en boven hangen we ze dus op de Wardrobe. Op Instagram komen trouwens (héél) vaak leuke outfits voorbij…

Maar goed, dat mijn shopverslaving verschoven is naar babykledij is niet te verwonderen denk ik. Nu kan ik nog meer centen uitgeven. Nu kan ik me wel een beetje beter verplaatsen in mijn moeder want die heeft net hetzelfde probleem. Vroeger met mij en nu met Vince!

Ten tweede zit hij in een “uitprobeerfase”. Hij weet verdomd goed wanneer hij iets wil en wàt hij wil. Dan wijst hij ernaar en maakt een “uh, uh, uh” geluid. Niet met ons hoor, we zeggen gewoon: “ga het dan nemen” en we benamen het ‘object’. Doe je dit niet dan hang je eraan hoor, kan je slaaf gaan spelen van je eigen kind en hij is amper 1…No way, wij willen geen flauw ventje!

Ten derde moeten we enorm veel “nee” zeggen. Hij krijgt niet alles wat hij wil en dan wordt meneertje wel eens boos… heel boos. Dat duurt gelukkig niet lang wanneer we hem met een heel serieuze blik aankijken en onze ogen optrekken alsof we willen zeggen: “Alles oké? Je doet zo hysterisch?”. Hij bekijkt ons dan, beseft dat zijn escapades niets uithalen en doet gewoon verder alsof er geen vuiltje aan de lucht is. Yes 2-0 voor mama.

Ten vierde is hij zijn vocabulaire aan het uitbreiden. Ja echt wel! Hij verstaat ons enorm goed en probeert vaak zelf woorden uit te spreken. Hij heeft ook wel zijn eigen geheime taal denk ik. De klinker ‘A’ komt er vaak in voor…. Zijn nieuwe favoriete woord behalve ‘bal’ is momenteel ‘Bumba’. Met dank aan studio 100 en de oma. Het is Bumba wat de klok slaat hoor. Hij moet overal mee (stiekem vind ik het wel schattig).

Ten vijfde begint hij te beseffen dat hij in zijn luier doet… Dit is zo grappig. Hij neemt dan met zijn beide handjes naar zijn pamper en zegt “OOOOOH, kaka!”. Hij kijkt dan richting de verschoningstafel en weer naar zijn luier en tenslotte naar mij. Handig! Hij trekt als hij ‘OOOOH’ doet voor eender wat (meestal omdat hij verbaasd is) een heel grappig koppie:

Ten zesde leert hij stappen. We zetten hem vaak achter zijn loopwagen en dan is hij vertrokken. Tot hij het beu is en dan moeten we samen met hem stappen. Hij zegt dan KA, KA, KA, KAA (stappen) en als hij op het einde is zegt hij AAIE AAAAIE AAAIE (draaien…). Nou, hij moet het maar zeggen hé (en wij moeten hem maar verstaan).

In de winkel zagen we deze coole bril. Moeten nog een beetje oefenen met hem op te houden maar dat komt allemaal goed. In de zomervakantie gaan we naar het Zuiden van Frankrijk en dan hebben de oogjes bescherming nodig hé…

Ten zevende begint meneer alleen te eten. Dat gaat vaak gepaard met smossen maar we hebben enkele handige spullen die ons daarbij helpen, zoals de slab en eetset van Babybjörn en het handige eetsetje van OXO. Je kan er hier en hier meer over lezen!

Hij kan steeds meer en meer! Het is geweldig zijn ontwikkeling te zien vooruit gaan… Wat gaat hij binnenkort weer kunnen? Hij verstaat ook meer en meer van wat wij zeggen dus het is opletten geblazen. Het goede voorbeeld geven is een must.

Staan jullie ook soms versteld van de dingen die jouw kind plots kan?

XoXo Nathalie