Playtime

Playtime. Ik las een interessant artikel in het tijdschrift ‘Flow’. Het gaat over ‘spelen’ als volwassenen. Dat we onze speelsheid naarmate we ouder worden een beetje kwijtraken en hoe belangrijk het eigenlijk is om te blijven spelen.

We worden geboren met een speelinstinct. Ook dieren hebben dit. In onze prille eerste levensjaren is dit zeer normaal. Zo leren we. Maar naarmate we ouder worden wordt dit minder en minder aanvaard. We hebben geen tijd en spelen wordt vaak beschouwd als tijdsverspilling. Mensen worden nors en zijn opgebrand…Er telt vaak maar één ding: presteren.  Nochtans blijven we door te spelen ‘leren’ en worden we vrolijk. Uiteraard is spelen bij volwassenen niet hetzelfde als spelen bij kinderen. Het kan gaan van schilderen tot zelfs flirten. Maar het moet wel spelen zijn zonder een doel wil je het zonder stress ervaren.

Spelen is een manier om om te gaan met stress. Als ik in winkels kom zie ik meer en meer zaken die erop wijzen dat de markt hierop inspeelt: kleurplaten, kleurboeken en doodles voor volwassenen, knutselboeken, DIY enzovoort. Ook dat is allemaal spelen. Zo kan ik het artikel enkel maar gelijk geven… Ik ben zelf enorm fan van al die leuke boekjes en projectjes. Vaak dacht ik dat ik abnormaal was en dat ik bleef hangen in het kind willen zijn. Maar nu er allerlei zaken op de markt komen die dat stimuleren voel ik me er zelfs goed bij. Ach, af en toe terug kind willen zijn is normaal , wie wil dat nu niet. Heerlijk onbezonnen spelen en je van grote zorgen nog niets aantrekken. Nog even niet in die grote boze wereld stappen.

Als ik mijn ouders bezig zie met mijn zoontje dan merk ik een groot verschil. Ik had er laatst nog een gesprek over met mijn vriend. Mijn ouders zijn anders: vrolijker, speelser, helderder. Ze zeggen vaak dat een kleinkind je jong houdt. Wel, ik geloof dit gezegde. Ik kan het alleen maar toejuichen! Het doet mij plezier om te zien dat mensen opkikkeren van de spelen.

Niet alleen mijn ouders maar ook mijn collega’s zijn een mooi voorbeeld van hoe spelen en omgaan met kinderen je jong houdt. Ooit al eens een bende leerkrachten onder elkaar bezig gezien? Ik hou van mijn job.

Deze zin neem ik zelf ook erg ter harte. Ik pas dit vaak toe in de klas: spelend leren. Actief leren. Wanneer kinderen (en volwassenen) plezier hebben in wat ze doen onthouden ze veel beter wat ze nu net allemaal ontdekken. Door zelf iets te doen ontdek je ook je talenten. Vaak zelfs op latere leeftijd. Zo heb ik nog niet zo lang geleden ontdekt dat ik wel goed ben in naaien terwijl ik voordien enkel gelezen had over naaien en dit allesbehalve leuk vond klinken…Maar je moet het wel aangeboden krijgen natuurlijk.

Wat ik geleerd heb uit dit artikel? Dat spelen als volwassenen MOET. Dat spelen voor kinderen enorm belangrijk is en dat ik blijf lesgeven op de manier die ik nu toepas. Ook dat ik mijn zoontje ga proberen alles zoveel mogelijk zelf te laten ontdekken door veel verschillende speelvormen aan te bieden!

Het artikel vind je terug in het magazine<“rel=nofollow” a href=”http://www.flowmagazine.nl”> ‘Flow’.

Houden jullie ook van spelen?