De meester in tijd rekken… het kind…

Gaan slapen is een hele klus bij ons. Wil je ze om 8 uur in bed hebben, dan moet je ze minstens een half uur op voorhand beginnen klaarmaken. Want het is een heel ritueel bij ons thuis. Maar kleine Lex is een meester in tijd rekken. Hij heeft zijn speciale routine en dat is best grappig. Steeds rekt hij meer en meer tijd, wel op een schattige manier. Herkenbaar?

Avondritueel

Eigenlijk hebben we al heel lang hetzelfde avondritueel, net zoals we een ochtendritueel hebben. Soms komen er wel eens kleine dingen bij of passen we eens iets aan, maar meestal blijft het in grote lijnen hetzelfde: pyjama aandoen, boekje kiezen dat we gaan voorlezen en terwijl nog groeimelk drinken, met de knuffels naar boven en dan… dan hebben we een nieuw ritueel waar Lex niet wil vanaf wijken: hij kruipt graag nog een minuutje bij Vince in bed. Om samen te knuffelen (nou ja… meer bekvechten) en dan op een bepaald moment tellen we tot drie. Hij kruipt dan zelf uit Vince zijn bed en loopt naar zijn eigen kamer.

Heel veel kusjes en knuffels

Daar gaat Lex dan al zijn knuffels een kus geven. Hij probeer dan nog wat tijd te rekken door wat vragen te stellen en opmerkingen te maken. Vervolgens is het onze beurt. Eerst papa en dan mama: we pakken hem op en dan geeft hij ons een kus, doen we “neuze neuze” , pinkt hij en vraagt hij (heel grappig): “wa’s da?” terwijl hij wijst naar ons haar. Dat doet hij bij ons beiden en dan leggen we hem in bed. Hij wil dan daar zijn groeimelk verder opdrinken en vraagt standaard: “mama gaat ook slapen seves hé?”. Zo gaat dit elke dag. Wijken we af dan is het niet goed hahaha.

Vince gaat in zijn bed en wil een beker water naast zich, zijn dekens moeten goed liggen en hij wil nog een vraag stellen. Dat is al een hele tijd zo. Nadien gaat hij flink slapen. Dat is wel anders geweest twee jaar geleden. Dan was naar bed gaan een hel. Met behulp van een opvoedcoach hebben we zijn slaapgedrag aangepakt en na een week hebben we nooit meer “last” gehad.

Tijd rekken op allerlei manieren

Maar dan… buiten hetgeen dat standaard elke dag terug komt probeert hij er steeds dingen aan te breien. Nog een extra knuffeltje, nog een extra kusje, vragen stellen… Kinderen zijn meesters in tijd rekken. Enorm. Voor je het weet ben je een uur bezig met de kinderen in bed te leggen. Ze weten ook heel goed hoe ze onze hartjes moeten stelen natuurlijk. Dat maakt het wel mooi.

Vince probeert dan weer meer vraagjes te stellen dan dat we afgesproken hebben. Maar tegenwoordig weet hij heel goed wanneer het “gedaan” is met vragen stellen en dan gaat hij erg flink slapen. Behalve wanneer hij een night terror heeft of ziek is, wordt hij nooit echt wakker.

Moesten ze dan goed slapen zou het niet zo erg zijn

Het probleem bij Lex is dat hij nog steeds geen goed slaappatroon heeft. Erg jammer. Vaak zijn we lang bezig wanneer hij ‘s nachts wakker wordt. Dat kan soms tot een uur duren. Twee jaar hebben we elke nacht moeten opstaan. Sinds zijn 2 jaar is dit iets minder en heeft hij ook wel eens goede nachten. Nou ja… in onze beleving dan toch. Ach, ooit zal het beteren.

 

En jullie? Rekken jullie kinderen tijd? 

XOXO Nathalie