Naar bed gaan is gedoe… Bij jou ook?

Wij hebben een erg toepasselijk voorleesverhaal thuis: “naar bed gaan is gedoe”. Dat is het ook gewoon. Volgens mij zit het voorgeprogrammeerd bij kinderen. Niet willen gaan slapen. Of zo lang mogelijk uitstellen. Ik vermoed dat 80 procent van de kinderen hier “last” van heeft. Ik hoor toch alvast soortgelijke verhalen. Maar goed… hoe is dat gedoe nu bij ons…

Tijdrekken bij het naar bed gaan

Het zit zo goed als bij elk kind ingebakken en ze zullen allemaal wel eens tijdrekken bij het slapengaan. Ze komen dan met allerlei smoesjes af, zijn plots overactief en willen 100 keer nog een laatste vraagje stellen. Het is bizar maar waar. Slapen en gaan slapen zijn twee termen die sowieso niet goed bij mijn kinderen passen. Lex is nu op een leeftijd gekomen waarbij hij een sterkte eigen wil heeft gekregen en zijn broer achterna gaat als het op tijdrekken voor het slapengaan aankomt. Wij hebben een duidelijk slaapritueel, dat naargelang de leeftijd van de kinderen en gebeurtenissen heel licht kan veranderen. Maar eigenlijk weten ze heel goed wanneer het tijd is om te gaan slapen. Het enige verschil dat er kan zijn is wanneer het baddag is of niet. Dat vragen ze meestal. Maar vakanties, daar houden wij een strak ritme aan. Want ook al leg je mijn kinderen om 22u in bed, ze slapen maar tot 6, met als gevolg dat ze slaaptekort opbouwen.

Mag ik nog iets vragen?

Vince zijn avondritueel was enkele jaren hetzelfde en is nu heel lichtjes veranderd sinds hij heel graag begint te lezen. Hij wou altijd een vraagje stellen aan ons voor het slapengaan. Nu wil hij graag een blaadje lezen in zijn boekje. Ook goed…. hahaha. De vragen stelt hij in de dag ook wel. Hij is erg filosofisch en realistisch ingesteld. Je kan met hem vrij realistische gesprekken voeren. Maar Lex verzint ze gewoon ter plekke. Dan wil hij nog een vraagje stellen en hij denk ter plekke na: Hoe kan ik mijn ouders nog langer bij mij houden? Dan nog eens gaan plassen, nog eens plassen, nog een kusje… Soms moet ik echt boos worden. Gelukkig kan ik aangeven wanneer de vulkaan aan het pruttelen is. Dat is mijn trucje om aan mijn kinderen duidelijk te maken dat ik boos begin te worden op deze professionele tijdrekkers….

Voorlezen

Ze proberen eigenlijk voortdurend om tijd te rekken, zelfs tijdens het voorlezen. Maar ze weten duidelijk dat het 1 boekje is en dan naar bed. We moeten ze soms vangen, want dan beginnen ze zich te verstoppen of willen ze plots gedragen worden zoals een baby. Alles is goed om het slapengaan uit te stellen. Nou ja, ik bekijk het ook een beetje positief. Ze willen lang bij ons zijn. We krijgen veel knuffels en kusjes en dat is wel gezond voor mijn moederhart. Het voorlezen is bij ons een belangrijk iets. Onze kinderen kalmeren ervan, zien er naar uit en we vinden het enorm belangrijk dat ze al vanaf jonge leeftijd met boeken in aanraking komen.

Zijn ze dan nog niet moe?

Soms kan je je de vraag stellen bij het tijdrekken bij het slapengaan, of ze wel moe zijn. Ze beginnen dan vaak hyper te doen. Maar ik weet uit ervaring dat kinderen (en mensen) die moe zijn soms hyperactief kunnen zijn. Dat is dus zeker een vertekend beeld en daar moet je je niet op baseren. Wanneer ik soms nog steeds met Lex bezig ben (en soms zelfs boos word) dan ga ik kijken bij Vince omdat ik bang ben dat hij dan niet kan slapen en dan ligt hij al vast te slapen. Ze zijn dus echt wel moe.

Night terrors

Vince kreeg in de tweede kleuterklas last van Night terrors, night tremors ofwel nachtangsten. Ze zijn sindsdien verminderd en de duurtijd is ook veel minder, maar hij heeft ze nog steeds. Dan zit hij bezweet recht in zijn bed, lijkt het of hij overal jeuk heeft en staart hij doorheen zijn kamer. Ik leg hem dan neer, streel hem over zijn bolletje en hij gaat terug slapen. Laatst was hij uit zijn bed gestapt en in ons bed gaan liggen. We schrokken ons rot! Manlief heeft hem dan gewoon opgepakt en in zijn eigen bed gelegd. De volgende ochtend wist hij van niets…

En hoe is het nou met het slapen van Lex?

Wie mij al een tijdje volgt weet dat wij 2,5 jaar chronisch slaaptekort hebben gehad. De lichamelijk en geestelijke effecten waren duidelijk merkbaar bij ons. We nemen hout vast maar het is nu beter… We worden nog wel eens ‘s nachts wakker gemaakt, maar dan vooral door Vince. Maar die slapeloze nachten hebben we gelukkig niet meer. Wel vroege vogels… Maar ja… Met de slaapwekker is het ons gelukt om Lex tussen 6 en 7 te laten ontwaken. Daarvoor was het tussen 5 en 6. Wel iets te vroeg 😉

Wat helpt tegen het tijdrekken tijdens het naar bed gaan?

Wel, volgens mij (en andere websites, ik ben eens gaan kijken), kan het helpen om dus een slaapritueel te hebben, waarbij duidelijke grenzen aangegeven zijn. Soms is het volhouden en consequent zijn, maar het helpt wel. In korte lijnen is dit wat wij doen:

• op een baddag gaan ze in bad en spelen ze nog even
• pyjama aandoen
• tanden poetsen
• boekje voorlezen
• naar bed en vraagje stellen
• schaapje instellen bij Lex
• welterusten (en dan krijgen we nog enkele stuiptrekkingen van tijdrekken)

Wat als je kind telkens weer uit bed komt?

Wij hebben een periode gehad waarbij Vince niet meer wou slapen. Omdat hij telkens uit bed kwam, woede uitbarstingen kreeg en dus laat ging slapen, bouwde hij een slaaptekort op. Zijn humeur was natuurlijk ook beneden alle peil en ons humeur al helemaal. Ik was bovendien ook zwanger van Lex en dat was dubbel zo vermoeiend. Wij hebben toen de hulp ingeroepen van een opvoedingscoach en die heeft ons zo goed geholpen dat we op een week een heel ander kind hadden. Dat kan natuurlijk ook altijd helpen bij een kind dat tijd rekt om niet naar bed te moeten.

Lees maar: Hoe we het (slaap)gedrag van Vince aanpakten met een opvoedingscoach

Naar bed gaan is gedoe, het boek

Dit prentenboek van Wessel Sandtke is hélemaal hoe kinderen tijdrekken bij het slapengaan. Nog een laatste vraagje? Nog een slokje water? Nog een ditje en nog een datje. Wij lezen dit boek dus maar al te graag voor aan de kids.

[bol_product_links block_id=”bol_5e6a3ad256aa3_selected-products” products=”9200000125491585″ name=”naar bed gaan is gedoe” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”0″ show_price=”0″ show_rating=”0″ show_deliverytime=”0″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

 

Wat is het met jullie kinderen? Gedoe of geen gedoe? En wat met tijdrekken bij het slapengaan? Of valt het nog mee? 

XOXO Nathalie