Wat een rare wereld is het nu…

Laatst werd ik uitgescholden voor trut, terwijl ik van mezelf altijd vind dat ik een heel lief en vriendelijk / behulpzaam persoon ben. Omdat ik niet snel genoeg uit de weg ging? Omdat de persoon in kwestie zelf een slechte dag had? In ieder geval, het gaf mij duidelijk ook een slecht gevoel aangezien ik dit nu zit neer te pennen. Deze periode brengt het beste en het slechtste in de mensen naar boven.

Mensen zitten op hun tandvlees

Oké, ik werd dus ‘Trut’ genoemd. Een woord dat dus bleef nazinderen. Moest ik me nu gedragen hebben als een trut dan begrijp ik dat, maar dat was niet het geval. Ik reed met de auto van de oprit, zag in de verte een fietser naderen en ben naar achteren gereden maar waarschijnlijk niet snel genoeg in de ogen van mevrouw. Ik deed het raampje open omdat die aangedampt waren, ook achteraan voor vince en Lex, ik hoorde ze voorbij razen en heel luid TRUT roepen. Het stomme was dat ik al een brede glimlach op mijn gezicht had om vriendelijk te lachen en omdat ik dus vond dat ik heel sympathiek was om plaats te maken, terwijl het echt geen evidentie is om in het drukke verkeer van de oprit te raken…Ik stond voor niemand in de weg en blokkeerde ook die fietser niet. Ik kon nog net heel luid ‘graag gedaan’ roepen om daarna eigenlijk kei hard te beseffen dat er, in bijzijn van mijn kinderen, een naar woord naar mij gegooid werd. In mijn hoofd raasden even allerlei scenario’s: achter die vrouw aan en vragen wat het probleem was, aan mijn kinderen uitleggen dat die persoon zelf een trut is (heb ik niet gedaan hoor), toch even nagaan of ik echt in fout was gegaan, mijn relaas in het Facebookgroepje zetten (zoals veel gefrustreerde mensen) GE ZIJT VAN …. ALS…. Maar ik besloot om even ZEN te worden en gewoon even normaal te doen…. 

Zé na toch is kalm

Kijk… het is een rare wereld momenteel. Mensen zijn verdeeld. Er zijn mensen die in crisissen zitten, er zijn mensen die vinden dat ze de moeilijkste job van de wereld hebben, er zijn mensen die vinden dat anderen geen succes mogen hebben, dat anderen niet moeten zagen en klagen, dat ze het veel erger hebben, dat de wereld naar de knoppen is , dat ze kost wat kost hun mening in iemand zijn strot meten duwen, mensen mogen onthoofden omdat die hen vernederen, vinden dat ze hun mening luid en duidelijk overal kunnen verkondigen, andere mensen een naar gevoel mogen geven en nog zo van die dingen allemaal. (en dat allemaal in 1 adem). Feit is… het is KAK. Dikke kak. Heel deze shit. (veel kaka amai) Misschien kon die mevrouw al dagen lang niet… en werkte dat op haar zenuwen. Maar misschien was er wel iets gebeurd… of net niet en is die zo. Bottom line, je weet niet in wat voor shit die mensen zitten. Spreekt dat haar gedrag goed? Nope. Maar … ik heb mezelf 1 ding beloofd…

Positiviteit

Genieten. Geniet van wat wél kan. Van je kinderen, je gezin, samen dingen doen, de blog, feestdagen… Maak het je leven waard om te leven. En ook al mag ik mijn eigen grieven hebben, toch betrap ik me erop dat ik steeds denk: “Nathalie, komaan joeng, er zén vele ergere dingen in het leven, gij hebt ni te klagen” (ja zo plat). En dat is ook zo. Zit ik vaak te janken? Ja… ben ik al eens dramatisch? Ja… Voel ik me al eens de lelijkste eend in de bijt? Ja! Sta ik al eens voor mijn overvolle kast en vind ik dat ik niets heb om aan te trekken? Ja… Natuurlijk dat…Mis ik al die mensen die de voorbije jaren gestorvenen zijn (veel te vroeg trouwens) JA! Dubbele ja! 

Maar… ik heb mezelf voorgenomen dat ik een POSITIEVE MINDSET ga hebben en dat lukt me het meeste van de tijd wel. Ik denk meer en maar aan wat ik wél heb. En dat is best veel.  Ik ga dit rotjaar niet laten winnen. En… ondanks dat ik een TRUT wordt genoemd, ga ik nog steeds vriendelijk blijven tegen de mensen. Want zo wil ik zijn, zo ben ik ook. En ik ga er alles aan doen om ook zo positief te blijven. 

Gaat het met JOU? 

 

xoxo Nathalie