Mama zijn… Het verandert je leven zeggen ze. Groot gelijk. Dat is ook zo. Nooit meer zal jouw leven er hetzelfde uitzien als voorheen. In verschillende artikels en blogs lees je vaak dat het moederschap zwaar is. Ja dat is soms ook. Maar hard werken is ook zwaar en een volle zak boodschappen dragen ook. Remember, miserie trekt ‘aan’. Iedereen kan zich wel ergens in vinden. In elk verhaal. The good and the bad. Het moederschap bracht mij vooral veel liefde en zelfkennis.
Motherhood in the raw
Ik was bang ja… ontzettend bang toen ik voor de eerste keer dat glibberig lijfje in mijn handen kreeg. Mijn eerstgeborene. Ik dacht dat ik moest huilen, want dat zie je op foto’s en in films. Maar het lukte niet. Ik was gewoon blij dat het gedaan was. De eerste traan liet ik toen mijn eigen ouders binnenkwamen. En de dagen nadien. Onzekerheid en toch ook weer niet. Want het klopt wel wat ze zeggen. Het is een oerinstinct. De krantenartikels waarin je leest dat iemand zijn baby liet vallen, per ongeluk, ben ik nog niet tegengekomen. Ik heb er natuurlijk nog niet op gegoogeld. Maar goed, wat ik dus bedoel is dat we allemaal wel een beetje bang zijn die eerste keer (en ook die andere keren). Ik had alles tot in de puntjes geregeld: slaapkamertje, spulletjes (onnodig veel, dingen die je amper of niet gebruikt) en kleertjes. Maar op het gevoel dat je krijgt kan je je niet voorbereiden. Iedereen reageert ook anders. Er zijn mensen die geboren zijn voor het ouderschap, er zijn mensen die een postnatale depressie krijgen. Ik was zelf een hoopje onzekerheid. Waarschijnlijk zal mijn hoogsensitiviteit er wel een rol in gespeeld hebben. Maar de liefde voor mijn kind was groot. Dat hoopje vlees dat weende. Voortdurend weende. En dan begon het afzien ‘s nachts en het huilen omdat je niet weet waarom. Na een volledig jaar onderbroken slaap, besloot Vince plots wél te slapen. De tweede keer was niet anders, ook al dacht ik dat ik het wel ging ‘nailen’. De traan was er wel deze keer, maar dat was ontlading. De onzekerheid was minder maar het geween des te meer. Met Lex wou ik het anders doen. Nog beter. Het tegenovergestelde bleek. Borstvoeding liep niet goed, slapen liep niet goed en eten ging niet goed. Je kan je nooit voorbereiden op wat komen gaat. Deze man houdt ons al 2,5 jaar lang bezig ‘s nachts. Het is vaak afzien ja, maar ik kan niet zeggen dat ik het ouderschap niet fijn vindt. Ik denk dat er mensen zijn die het véél erger hebben. Wij hebben twee pientere, drukke, leergierige, grappige, emotionele … mannetjes.
Honest motherhood
We genieten vaak ook heel erg. Allerlei gevoelens komen om de hoek kijken. Er zijn momenten dat ik dénk dat ik het niet meer trek, maar er zijn momenten dat ik een onbeschrijflijk gevoel van liefde ken voor mijn twee mannetjes en dat ik denk dat ik nog wel wat liefde over heb voor nog een kindje. Er zijn momenten dat ik opnieuw zou willen beginnen met de kennis die ik nu heb. Er zijn momenten dat ik me gefaald voel in het ouderschap wanneer ik boos ben geweest en misschien anders had kunnen reageren. Er zijn momenten dat ik me trots voel wanneer mijn twee kinderen zich samen amuseren, in de speeltuin. Er zijn momenten dat ik meevoel met andere mama’s en er zijn momenten dat ik bang ben voor de toekomst. Het moederschap is één pot met alle gevoelens die je maar kunt hebben. Allemaal, I swear.
Stoute mama
We zitten in de fase dat Vince vaak zegt dat ik een stoute mama ben. Wanneer hij zijn zin niet krijgt of voor de ‘stomste’ dingen in onze ogen (bedenk dat kinderen hun leefwereld anders in elkaar zit, voor ons lijken bepaalde dingen banaal maar voor hen zijn ze op dat moment de belangrijkste dingen in hun leven en wees daar blij om haha) Dan voel ik me best gekwetst. Ik ben zelf perfectionistisch maar ik doe mijn best om me te verplaatsen in anderen, om te begrijpen dat kinderen soms dingen zeggen waarvan ze de betekenis niet weten. Op dat moment ben ik in zijn ogen een stoute mama. Dus ja…dat nemen we er ook bij. Ik zal waarschijnlijk nog vaak de stoute mama zijn in hun ogen.
Ik hou van jou
Maar er zijn momenten dat ik plots een stemmetje hoor zeggen: “Ik hou van jou mama”. Dat gevoel is zalig. Het moment dat die armpjes rond jouw nek vliegen, je kusjes krijgt en wanneer ze “neuze neuze” willen doen. Het moment dat je ‘s ochtends een stemmetje hoort zeggen: “mama, ik ben wakker”. Wanneer ze met grote ogen zitten luisteren naar jouw verhalen…Momenten waarop ze plots dingen kunnen voor de eerste keer. De eerste keer ‘mama’ en ‘papa’. Je zult nog nooit zo trots zijn geweest in je hele leven. Zo zijn er voortdurend van die kleine geluksmomentjes die al die andere mindere leuke momenten doen verdwijnen.
Ouderschap is alles
Ik kan nog uren doorgaan over het ouderschap. Over hoe mooi of hoe zwaar het is. Ik kan nog 100 tips geven die wel of niet voor jou gaan werken. Maar wat ik wél kan zeggen is dat het ouderschap jouw leven zal veranderen. In welke mate kan ik niet zeggen. Mij heeft het op alle gebied veranderd: sociaal, financieel, emotioneel en zelfs beroepsmatig. Het ouderschap is niet enkel leuk of hard. Het is alles. Alles wat je je kan bedenken. Laat je niet ontmoedigen door alle trieste verhalen of mijn verhalen over slapeloze nachten, laat je niet leiden door alleen maar mooie plaatjes en praatjes op Instagram en blogs met lachende mama’s die in hun mini bikini hun kind op 1 arm hebben. Laat je niet leiden door eender wat. Laat je inspireren en probeer gewoon de beste versie van jezelf te zijn. Probeer te genieten en leef. Neem tijd voor jezelf, je gezin, je kinderen.
Laat je leiden door je eigen gevoel. You can do it. Trust me…
XOXO Nathalie
1 Comment
Gerty Van den Cruijce
20 mei 2019 at 10:36Mooi beschreven Natalie!